Gaaaaap!!!

Na de griep is meneer niet meer echt lekker gaan slapen. Vermoedelijk ook omdat het te koud is op zijn kamer. Al een week ben ik dag en nacht met hem in de weer. Slapen, langer dan 1,5 uur gaat alleen bij papa en mama in het grote bed. En dat is natuurlijk niet de bedoeling! Pas net her-ontdekten we het nut van het electrische kacheltje: vanmorgen 1,5 uur in heerlijke rust sliep hij alleen in zijn bed. Wat een genot!

Wat wel lekker gaat is eten: met de kerstdiners ontdekte hij dat ' gezellig tafelen' ook echt gezellig is. Hele borden courchette, aardappelen, pasta, paprika etc. gaan naar binnen. Oma en overgroot oma waren met stomheid geslagen (en wij ook, trouwens..) Wat is het leuk als hij het doorkrijgt en meer naar binnen werkt dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Penne (pasta) en courchette doen het buitegewoon goed. Ook favoriet is lekker bruinbrood met veel yogurt. Geeft wel wat bende (zie foto), maar kreunend van genot gaan 1 tot 2 boterhammen naar binnen.

Nu is het afwachten wat hij vanavond doet: doorslapen of meefeesten met oud en nieuw. Op kerstavond bleek dat hij vuurwerk wel leuk vindt: Roland had knalzakjes en meneer schaterde het uit! Ivm zijn slechte slaappatroon hebben we besloten vanavond gewoon thuis te blijven en oud en nieuw met zn drietjes (en de onvermijdelijke buren.. ;-)) te vieren.

Blingbling in de kerstboom

Glimmertjes en glinstertjes zijn Tristans grootste vrienden. Kettingen, oorbellen etc zijn voor hem niet veilig. Zo ook de kerstboom. Ondanks dat hij ziek was, wilden we dit weekend toch de kerstboom opzetten. Ik had me er al een jaar op verheugd; vorig jaar met buik hadden we al gefantaseerd hoe het zou zijn met een baby. En het was leuker dan verwacht. Tussendoor wilde hij nog wel even slapen -hij was ook ziek, dus we snappen het- maar toen hij weer beneden kwam en de kerstboom zag, was hij er eerst helemaal stil van. Langzaam maar zeker raakte hij minder geintimideerd en durfde hij zijn handen uit te steken en niet veel later was hij bezig de boom weer te ontmantelen. ;-) Nu heeft hij wel door dat je beter gewoon kunt kijken naar al die glimmertjes. Nog steeds kan hij ademloos naar de boom kijken, maar er ook hele gesprekken mee voeren. Jammer dat de kerstboom maar twee weken per jaar staat.

Koorstvrij!

Toen ik vanmorgen zijn temperatuur opnam was hij gelukkig koortsvrij. Wat heeft hij zich ongelukkig gevoeld. Het snot kwam uit al zijn kieren en hij moest de wereld bekijken door kleine rode oogjes. Als hij in bed lag konden we via de babyfoon meegenieten met zijn gesnurk. Een bouwvakker was er niets bij.. Toch presteerde hij het door zijn gesnotter heen om zo lief te blijven lachen. In zijn herenpyama onderuit gezakt in de kinderstoel. Hij deed zo zijn best.

Koorts!

Vannacht had hij voor de eerste keer heftige koorts; 39,5 graden. Het arme mannetje... rode wangen, glazige oogjes. Erg zielig. Gelukkig kon hij nog een beetje slapen, maar hij had ook wel behoefte aan troost. Paracetamol heeft ons daarbij vast goed geholpen. Vandaag kon hij niet naar het kinderdag verblijf en moest oma weer bijspringen. Het lukt haar om 10 uur bij me te zijn zodat ik snel naar mijn werk kon.
Belde Roland even later dat hij ook ziek is. Kwam naar huis om in bed te kruipen. En die arme moeder van me zit daar dus nu met mijn twee zieke mannen. Ik hoop maar dat ze er niet zelf ziek van is geworden. Nou vannacht maar veel voeden, lief zijn en slapen en dan hoop ik dat ze er beiden snel weer bovenop zijn.

Paprika Rules!

Het was alweer vorig weekend dat ik twee avonden weg was om de laatste voorstellingen te spelen. Roland moest zelf het eten voor Plukkie organiseren. Natuurlijk zou alles prima gaan, maar ik had wel het eea voorbereid. Paprika moest het worden. Roland had alles prima georganiseerd. Maar geen van ons kon vermoeden dat paprika zo'n succes zou worden. Terwijl ik stond te grimeren in de kleedkamer ging mijn telefoon: "Nienke, dit moet je horen". Op de achtergrond hoorde ik een luid gesmak en gekreun; hij ging helemaal uit zijn dak van de paprika!
Heerlijk vond hij het en met gemak at hij een halve op. Wat een genot. Komt natuurlijk goed uit, want paprika is erg gezond. Hopelijk is het een blijvertje. Kijk voor meer paprika-foto's op http://www.tristanmerlijn.nl

Het viel een beetje tegen

Roland heeft vandaag zijn eerste papa-dag. Voor mij betekende dat een uur langer blijven liggen! Heerlijk. Maar toen ik eenmaal moest opstaan en die twee heerlijke lichamen in bed moest achter laten viel het toch een beetje tegen. Wat zijn ze lief samen. Maar carriere-vrouw moest weer op pad om het geld te verdienen. Buiten nog donker, de kilte om je benen en een natte plens in je gezicht maken het er niet beter op. Eigenlijk ben ik heel zielig.. ;-)
Te meer omdat ik nog de hele ochtend in vergadering mag en ik niet eens de stukken heb doorgelezen. Het begint weer lekker vandaag.

Weer voedselvergiftiging?

Gisterenavond had ik een uitje met mijn werk. Altijd een heel gedoe: naast mijn gewone spullen moet natuurlijk de kolf, de flessen om de moedermelk in te stoppen, de koelelementen etc. mee. Maar zo'n uitje is ook weer eens wat anders. In het kader van "het kan niet lulliger" gingen we bowlen en daarna steengrillen bij Knijn. Na het bowlen -waarbij ik als overall verliezer ben geeindigd- voelde ik me niet zo lekker worden. Aan tafel tussen de steengrill dampen werd het er niet beter op. Misselijk. Na een patatje en 1 stukje zalm hield ik het niet meer en heb ik op het toilet alles eruit gegooid. Daarna natuurlijk snel naar huis voor ik niet meer op mijn benen kon staan. De angst sloeg me om het hart want ik heb vandaag weer voorstellingen en dan kan ik niet ziek thuis liggen. Wat was ik ziek. Thuis nogmaals een bezoek aan het toilet moeten brengen en daarna met een extra dekbed en een emmer naast mijn bed maar snel gaan slapen. Gelukkig duurde het tot 04.00 uur voor Plukkie kwam en kon ik dus echt even wat uurtjes maken. Vanmorgen opgestaan en slappe thee gedronken en een beschuitje gegeten. Toen dat erin bleef nog wat krachtvoer en nu gaat het wel weer. Volgens mij kan ik vanavond wel spelen. Volgens mij is het dus geen griep maar weer een voedselvergiftiging. Een maand geleden had ik na het eten van salades op het kinderdagverblijf ook al problemen. Het lijkt wel of mijn ijzeren maag nu echt de geest heeft gegeven..
Erg jammer van mijn uitje, maar gelukkig is de schade beperkt gebleven. Nu eens douchen en kijken of ik niet ga strekken.

Stinkebeertje

Om 05.30 wilde hij wel graag een hapje eten. Dus Roland haalde hem als gewoonlijk uit bed om hem bij mij aan de borst te leggen. Ik dacht nog: hij ruikt wel typisch. Na de voeding toch maar even naar de luier kijken. Wat we daar ontdekten was buiten alle proporties. Dat zo'n klein mannetje zo'n grote lucht kan produceren is werkelijk byzonder. We gingen beiden bijna tegen de vlakte.. De hele broek vol met vezeltjes (hoeveel brood heeft hij gisteren op het kinderdagverblijf gegeten?) tot aan zijn nek.. En die lucht!! Maar hij was wel erg vrolijk dus nadat ook zijn temperatuur oke bleek, hebben we ons maar geen echte zorgen gemaakt. Bij het ontbijt steeg opeens weer die zelfde lucht op uit de box. Gruwelijk. Meneertje stinkebeertje doet zijn naam eer aan! Heb bij het kinderdagverblijf gevraagd of ze het een beetje in de gaten willen houden.

Pas op: glad!

Gisteren gingen we voor het eerst met fieststoel op weg naar het kinderdagverblijf. Razend spannend natuurlijk. Tristan muts op, wanten aan en hij zat prinsheerlijk voorop bij mij op de fiets. Alles ging prima tot we in park Frankendael kwamen. Daar was niet gestrooid en wij hadden al helemaal niet in de gaten dat het glad was.
Roland fieste naast ons en ging pardoes onderuit op de ijsplaat die door het hele park lag (bleek achteraf). Ik remde om de stakker te helpen (had nog steeds niet in de gaten dat het spekglad was) en Plukkie en ik gingen ook samen onwijs onderuit. Natuurlijk moest hij verschrikkelijk hard huilen. En ik ook bijna.
We zijn ons wild geschrokken! Gelukkig was het alleen de schrik want we bleken op een blauwe plek na niets te hebben. Op het kdv heeft Margot Pluk meteen goed onderzocht en er zat verder niets. We waren natuurlijk wel alledrie een beetje van slag en vandaag ben ik goed stijf.
Maar, we mogen van geluk spreken want dit had veel slechter kunnen aflopen. Vandaag dus ook alleen maar over bestrooide fietspaden gefietst..

Brood introductie

Van het weekend hebben we de eerste boterham gegeten. Het was een succes. Een beetje margarine erop en smullen maar! Zaterdag heeft Tristan over de hele dag een hele boterham gegeten. 's middags een halve en 's avonds weer. En dat was niet alles: ook een kwart courchette en een hele tomaat moesten eraan geloven. Hij vond het heerlijk.

Overigens hadden we een paar dagen ervoor vooral banaan gegeten en verder niet veel. Met als gevolg: verstopping.. Stakker kon 3 dagen niet poepen. Scheen er weinig last van te hebben, maar ik vond het toch wel een beetje zielig. Gelukkig hadden we vanmorgen twee goed gevulde luiers, dus dat hebben we ook weer gehad. :-)

Vanvond eten we pompoen. Volgens Roland is dat een siervrucht. Heb het ook nog nooit klaar gemaakt, maar ik ken het wel en het is lekker! En volgens het forum gegarandeerd succes bij baby's. Dus dan moeten wij er ook aan geloven; ik zet hem niets voor dat ik zelf niet heb geproefd.

Hij past nu echt niet meer..

Tristan zit volledig klem in zijn maxicosie. Hij kijkt er ook behoorlijk moeilijk bij. Is eigenlijk niet aardig meer om hem daarin te stoppen. Dus we hebben een nieuw autostoeltje en een nieuw fietsstoeltje. Meneer kan zitten, dus dan mag hij ook zitten. Lastig is wel dat je dus niet meer even op straat weg kan zetten, want je kunt hem moeilijk even in de nattigheid laten zitten.

Maar hij vond het wel erg leuk om in de fietsstoel te zitten en ook in de autostoel zie je een hoop meer dan in de maxicosie. En hij kijkt graag om zich heen, dus dat is helemaal goed! Morgen mag hij voor zijn eerste echte tochtje in de fietsstoel naar de creche.

Slaappap.

Inmiddels is het wel een beetje genoeg geweest. Het zou echt geweldig zijn om weer eens een nacht te maken die niet uit 3 en 3 uur bestaat. Tristan maakt wel een lange ruk, maar dat is meestal in de vooravond. En dit was ook de laatste tijd ver te zoeken. Het is ons nog een beetje onduidelijk of hij ook echt elke 3 uur honger heeft of dat hij de gewoonte heeft om wakker te worden.
Dus we hebben een nieuwe strategie: pap. En wel hele foute pap Cerelac van Nestle. Ik heb het hier nog nergens kunnen vinden. Tallina heeft het voor me geimporteerd uit Belgie. Brilliant goedje. Beetje water in de pan, paar scheppen van die bende, even roeren en voila: pap. Tristan vind het heerlijk en tankt zonder blikken of blozen 270ml naar binnen. Ziet er vervolgens behoorlijk gevuld uit en slaapt als een roosje. Eergisteren tot 02.30 en gisteren tot 00.00. Vannacht is het, na wat geklooi met speentjes, gelukt om hem tot 06.30 te laten maffen. Volgens mij gaat het wel werken maar we moeten hem nog wel even helpen met het niet verwarren van echte honger met gewoonte-honger.
Vannacht weer proberen en misschien dat hij dan binnenkort echt door gaat slapen. Wat een heerlijk idee!

Hoera! We hebben een tandje!

Eindelijk is het eerste tandje door. Hij heeft er wat moeite mee gehad, maar nu is ie er. Onder, links. Hij maakt er ook al meteen gebruik van door de kinderkoekjes erop stuk te raspen. Geweldig gezicht. Het is wel een praktische vent; ziet direct de voordelen en is ook meteen vergeten hoeveel moeite het kostte om 'm te krijgen.
Vorige week had hij er verschrikkelijk veel last van. Enorme rode billen, rode wangen, slecht slapen. We hebben uiteindelijk maizena erop gedaan en dat werkte geweldig. Konden wij ook weer een beetje slapen.
Mette ontdekte de tand.. ik dacht dat hij boven zou komen (daar zitten ze ook al klaar). Ze stak per ongeluk haar vinger in zijn mond en het was raak! Ze gilde het uit: "ik voel een tand!"
Helemaal trots dat zij hem had ontdekt. En terecht! Zo, nog even wachten tot die tand iets verder is en dan krijgt hij appel. Die kun je perfect raspen op zo'n tandje.

Wie heeft de mooiste wallen?

Het arme mannetje is zo snotterig. Slapen is daardoor lastig. Hij wil wel, maar voelt zich niet zo lekker en wordt dat 2 a 3 keer wakker. En wij dus ook.. ik moet zeggen dat ons dat nu een beetje begint op te breken. Gelukkig slaapt hij daarna vrij snel weer in, maar iets meer dan 4 uur maximaal achter elkaar slapen zou geweldig zijn! Roland en ik hebben vanmorgen in de spiegel een wallen-verkiezing gedaan. We hebben alletwee behoorlijke wallen onder onze ogen. Hij is daar gevoeliger voor dan ik.. hij heeft dan ook onze verkiezing gewonnen.
Ik ga straks maar eens kijken of ik een pap-achtig iets kan vinden en dan kunnen we dat vanavond geven en hopen dat hij daarop doorslaapt.
Stel je voor..

Knutselen

Gisteren was onze eerste ouderavond. Het was meteen een heel speciale ouderavond: we mochten knutselen. Sinterklaas komt er weer aan en de kinderen krijgen van de Bibelebonseberg 1 presentje en de andere is door de ouders zelf gemaakt.
Onbewerkte plankjes moesten 'Niet Storen' bordjes voor op de deur of een kalender worden. Materialen om te gebruiken varieerden van verf tot glitters, tot opplak oogjes tot pompoentjes. Roland en ik zijn samen gegaan en hebben ons kostelijk vermaakt. Ik hoop maar dat Tristan het resultaat ook leuk vindt..
:-)

Voorstellingen en griep

Vrijdag en zaterdag waren de eerste (gevreesde) voorstellingen van Midzomernachts droom. Het was echt geweldig. De eerste avond was het publiek wat stroef, maar de tweede avond waren de reacties dolenthousiast! Dat is toch leuk om te horen. Zelf ben je een jaar -en met deze voorstelling zelfs 1,5 jaar- bezig om een stuk uit te werken en aan het einde weet je eigenlijk niet meer of het wel of niet een geslaagde voorstelling wordt. Gelukkig is er dan enthousiast publiek om je daarvan te overtuigen.
Het was ook heerlijk om te doen. Als je niet meer teveel bezig bent met je tekst kun je lekker gaan acteren en proberen wat leuks neer te zetten. En in de rol van Puck, de plaaggeest is dat helemaal heerlijk! Ben lekker los gegaan.
Jammer was wel dat ik me vrijdagnacht niet lekker begon te voelen en dat dat zaterdag gewoon doorzette. Verschrikkelijke keelpijn, koorts, snotterig en gewoon algehele maleise.. Na temperaturen bleek ik inderdaad koorts te hebben. Ben t/m maandag niet lekker geweest. Gelukkig was het niet zo erg en kon ik gewoon mee doen. Maar om optimaal te genieten hoop ik bij de voorstellingen van 2 en 3 december wel helemaal lekker te zijn. Dit stuk is te leuk om maar half te beleven!

Uitgeslapen

Yeah! Vandaag is het voor het eerst echt gelukt: door- en uitslapen. per nacht komt Tristan gemiddeld 2 keer. En nu eet hij veel, maar ik kan me niet voorstellen dat hij al die keren ook echt honger heeft. En een keertje echt lekker doorslapen is na 6,5 maand toch best wel lekker...
Vannacht probeerde Roland hem te foppen met een speen. Hebben we al eerder gedaan, maar dan werd hij een uurtje later alsnog wakker. Nu lukte het! Om 03.30 besloot hij door te slapen tot 07.15! Een echte nacht van 01.00 tot 07.15!
En toen werd het nog mooier. Nadat Roland was opgestaan wilde meneer nog meer slapen. In zijn eigen bed hield hij het uit tot 10.40! Ik was zelf voor die tijd lang uitgeslapen. En ik kan me niet meer heugen dat ik uit mezelf ben wakker geworden. Wat heerlijk!

Vanavond de premiere voorstelling van Midsummer nights dream(zie http://Koulissen.Blogspot.com) en ik heb er nu helemaal zin in!

Doel van deze blog

Goh, mn eerste post is goed gegaan. Leuk!
Laat ik dan nu eens vertellen wat ik eigenlijk met deze blog wil.

Jaren geleden hield ik een dagboek bij. Voor mezelf, niemand mocht het lezen. Toch leek het me ook toen al leuk om een dagboek bij te houden dat iedereen kan lezen. Een soort dagcolumn.
In het dagelijks leven maak ik vaak dingen mee die, als je er niet bij stil staat heel normaal lijken, maar als je er eens goed overnadenkt toch wel heel byzonder zijn. Kleine dingetjes die je de volgende dag al weer vergeten bent, maar je op het moment van gebeuren zeer kunnen gerieven of ontstemmen.
Een voorbeeld:

Bij mijn dagelijkse ochtendritueel rij ik tijdens de fietstocht naar mijn werk een stukje door park Franckendael. Op de schoorsteen van het oude fabriekje (dat er al jaren niet meer staat) wonen de ooijevaars. Heer en Mevrouw Ooijevaar. Elke ochtend knik ik in bewondering naar de beesten en ik heb het gevoel dat Heer en Mevrouw O terug knikken. Zo'n momentje natuur in de ochtend zou iedereen moeten hebben om te bedenken wat een waardevolle dag ook deze weer moet worden. Heer en Mevrouw O geven mijn 's morgens inspiratie om ook van die dag iets speciaals te maken. Als Heer en Mevrouw O er door omstandigheden niet zijn mis ik ze. Ik volg hun leven door de seizoenen heen en we nemen afscheid als ze vertrekken naar zonniger oorden, ik feliciteer ze met hun jongen en wens ze succes met de jagt.
Soms denk ik dat ik gek ben om in mijn hoofd met ooijevaars te praten, maar eigenlijk geniet ik vooral van het stukje natuur in de grote stad en de mogelijkheid om daar op mijn manier van te genieten.

Eerste post

Gaaf! Mijn eerste weblog.
Dus nu is het de bedoeling dat ik hier dagelijks mijn gedachten kwijt kan. Eens kijken of ik wat kan verzinnen. Dit is natuurlijk een testpost, dus verwacht niet te veel.
Kort voorstellen dan:
Naam: Nienke
Vrouw, normaal postuur, samenwonend, 1 kind (zoon) van 6,5 maanden en werkzaam bij een landelijk dagblad.
Hobby's Ps2, klussen in huis, vakantie en leukedingendoen.

Ambitie: gelukkig blijven!

Nu eens posten en kijken hoe het er uit ziet..