Zingen is het helemaal. En mama kan niet zingen dus mama mag ook niet meer zingen. ("weg jij, mama mag niet zinge, Tistan zinge".)
Favoriete liedjes die meneer het liefst alleen van voor naar achteren zingt:
-Deze vuist op deze vuist
-Hallo meneer de uil (helemaal)
-Olifantje in het bos (op de creche: "wie kent er een liedje met een dier?" Pluk: "olifantje in het bos")
-Hansepanse kevertje
-Zandkasteel
-Wielen van de bus
-Klap eens in je handjes
-Poesje mauw
Friday, September 28, 2007
Poep-verhaal
Nadat pluk gisteren alweer slecht had gegeten en vandaag was wakker geworden met een wit smoeltje voelde ik hem al aankomen. Ik dacht nog even snel naar de intertoys te gaan waar ze een grote ton met houten blokken in de aanbieding hebben. Dan konden met het druilerige weer en griepje de hele middag binnen spelen en torens bouwen.
-Torens die je met houten blokken bouwt kun je nu eenmaal veel beter omgooien dan duplo torens waarbij de blokken aan elkaar vast zitten. En torens omgooien is nog steeds het mooiste dat er is. "Ga grote toole bouwuh, mama grote toole bouwuh, Tisstan toole omgooiuh: boemeleboem. Oooohhh, Jaaaah, datisssleuk!"-
Dus ik was even boven om me aan te kleden. Toen ik beneden kwam werd ik al een byzondere lucht gewaar. "mama, heb gepoept. wil schone luie".
"'Tuurlijk moppie, kom maar mee, dan verschonen we je even op de poef." Bij het neerleggen ging het mis: "mama poep op rug, mama iss vies". Nog mazzel dat ik er een matje onder had gelegd, want het zat overal.
Er zat niets anders op dan het kind druipend en al de trap op te transporteren en met kleren aan onder de douche te zetten. Zo erg hebben we het zelden meegemaakt. In zijn luier stond een plasje.
En dan blijken kinderen weer verrassend flexibel: na de douche ("mama, douche is lekkel walm, oooh jaaahh, lekkel") toch besloten om de blokken te halen. Natuurlijk heb ik ze keurig laten inpakken als een echt kadootje. Mooier was niet mogelijk. Het griepgedrein stopte direct en er verschenen weer glimlichtjes in zijn ogen. Ik denk dat we na het slaapje tot laat in de middag toolens zullen bouwen..
-Torens die je met houten blokken bouwt kun je nu eenmaal veel beter omgooien dan duplo torens waarbij de blokken aan elkaar vast zitten. En torens omgooien is nog steeds het mooiste dat er is. "Ga grote toole bouwuh, mama grote toole bouwuh, Tisstan toole omgooiuh: boemeleboem. Oooohhh, Jaaaah, datisssleuk!"-
Dus ik was even boven om me aan te kleden. Toen ik beneden kwam werd ik al een byzondere lucht gewaar. "mama, heb gepoept. wil schone luie".
"'Tuurlijk moppie, kom maar mee, dan verschonen we je even op de poef." Bij het neerleggen ging het mis: "mama poep op rug, mama iss vies". Nog mazzel dat ik er een matje onder had gelegd, want het zat overal.
Er zat niets anders op dan het kind druipend en al de trap op te transporteren en met kleren aan onder de douche te zetten. Zo erg hebben we het zelden meegemaakt. In zijn luier stond een plasje.
En dan blijken kinderen weer verrassend flexibel: na de douche ("mama, douche is lekkel walm, oooh jaaahh, lekkel") toch besloten om de blokken te halen. Natuurlijk heb ik ze keurig laten inpakken als een echt kadootje. Mooier was niet mogelijk. Het griepgedrein stopte direct en er verschenen weer glimlichtjes in zijn ogen. Ik denk dat we na het slaapje tot laat in de middag toolens zullen bouwen..
Friday, September 21, 2007
Vi-va-vakantie
Wat was het heerlijk. En ook al weer zo lang geleden. Hoewel het wel vrij lang duurde voor ik weer een beetje in het ritme was (lees: het normale stressniveau weer op peil was). De 'morgen is vroeg genoeg'-mentaliteit is redelijk lang blijven hangen.
We zijn uiteindelijk terecht gekomen op het eiland Rab, het tweede eiland voor de kust van Kroatie. Subtropisch klimaat doordat het afgeschermd ligt van de koele landwind, de helderste en schoonste zee van Europa. Het was net een bounty-eiland.
Toen we rond 19.00 uur aankwamen op Camping San Marino (geboorteplaats van de heilige Marino die later het stadstaatje in Italie stichtte) schrokken we ons een hoedje. Het was druk. Echt druk. Hutjemutje op elkaar gepakte duitsers en tjechen stonden kriskras door elkaar. Natuurlijk hadden we geen behoefte die dag nog ergens anders naar toe te gaan dus we besloten toch een plekje te zoeken en de volgende dag verder te kijken.
We zagen dat een gezin aan het inpakken was en vroegen of we zijn plek konden krijgen. "You're lucky" zei de vriendelijke Tjech en wij vroegen ons nog af waarom. Bleek dat we in een soort appendix van de camping terecht waren gekomen. Het was er heerlijk rustig en we hadden uitzicht op de heuvels en het bos. Krekeltjes overstemden de animatie bij het restaurant. En gelukkig hebben ze de in Spanje en Italie overbekende speakers die over de camping schallen in Kroatie nog niet ontdekt. Eigenlijk was het gewoon zo'n drukke badplaats camping als die je ook in Frankrijk, Spanje en Italie hebt, alleen dan zonder organisatie. Geen paaltjes waar je tussen moest staan, maar ouderwets 'claim je domein'. Vandaar ook dat het nogal chaotisch overkwam. Zoals eigenlijk alles in Kroatie. Een verademing vergeleken bij de geplande en georganiseerde toeristiek in west europa. En omdat de mensen die gek genoeg zijn om te gaan kamperen in Kroatie van een ander slag zijn (beleefder) ging het ook allemaal prima.
We hebben ons drie weken prima vermaakt met zonnen op het mooiste en zandstrand met het fijnste zand dat ik ooit heb gezien. Dat lag aan een baai van 2 km lang en 500 meter diep waarin het water (28C) nog niet tot aan je heup kwam. Een reusachtig pierenbad waarin Pluk zich prima heeft vermaakt. We hebben heerlijk gegeten (dat was vorig jaar in Noorwegen een stuk minder) en gedronken (huisgestookte slivovich), we hebben boekjes gelezen en verder helemaal niks gedaan. Leven in luilekkerland zonder echt pijn in je portomonnaie.. voor 9 euro een halve liter bier en een mixed grill aan het strand = echt perfect.
Voor we het wisten waren de drie weken om. En hadden we verder geen ruk uitgespookt. We hebben in totaal 2 wandelingetjes gemaakt en zijn 2 keer 's avonds naar de hoofdstad van het eiland gereden om luxe uit eten te gaan. Dat is lui. Zo'n luie vakantie heb ik van mijn leven nog niet gehad..
Wat was het heerlijk!
We zijn uiteindelijk terecht gekomen op het eiland Rab, het tweede eiland voor de kust van Kroatie. Subtropisch klimaat doordat het afgeschermd ligt van de koele landwind, de helderste en schoonste zee van Europa. Het was net een bounty-eiland.
Toen we rond 19.00 uur aankwamen op Camping San Marino (geboorteplaats van de heilige Marino die later het stadstaatje in Italie stichtte) schrokken we ons een hoedje. Het was druk. Echt druk. Hutjemutje op elkaar gepakte duitsers en tjechen stonden kriskras door elkaar. Natuurlijk hadden we geen behoefte die dag nog ergens anders naar toe te gaan dus we besloten toch een plekje te zoeken en de volgende dag verder te kijken.
We zagen dat een gezin aan het inpakken was en vroegen of we zijn plek konden krijgen. "You're lucky" zei de vriendelijke Tjech en wij vroegen ons nog af waarom. Bleek dat we in een soort appendix van de camping terecht waren gekomen. Het was er heerlijk rustig en we hadden uitzicht op de heuvels en het bos. Krekeltjes overstemden de animatie bij het restaurant. En gelukkig hebben ze de in Spanje en Italie overbekende speakers die over de camping schallen in Kroatie nog niet ontdekt. Eigenlijk was het gewoon zo'n drukke badplaats camping als die je ook in Frankrijk, Spanje en Italie hebt, alleen dan zonder organisatie. Geen paaltjes waar je tussen moest staan, maar ouderwets 'claim je domein'. Vandaar ook dat het nogal chaotisch overkwam. Zoals eigenlijk alles in Kroatie. Een verademing vergeleken bij de geplande en georganiseerde toeristiek in west europa. En omdat de mensen die gek genoeg zijn om te gaan kamperen in Kroatie van een ander slag zijn (beleefder) ging het ook allemaal prima.
We hebben ons drie weken prima vermaakt met zonnen op het mooiste en zandstrand met het fijnste zand dat ik ooit heb gezien. Dat lag aan een baai van 2 km lang en 500 meter diep waarin het water (28C) nog niet tot aan je heup kwam. Een reusachtig pierenbad waarin Pluk zich prima heeft vermaakt. We hebben heerlijk gegeten (dat was vorig jaar in Noorwegen een stuk minder) en gedronken (huisgestookte slivovich), we hebben boekjes gelezen en verder helemaal niks gedaan. Leven in luilekkerland zonder echt pijn in je portomonnaie.. voor 9 euro een halve liter bier en een mixed grill aan het strand = echt perfect.
Voor we het wisten waren de drie weken om. En hadden we verder geen ruk uitgespookt. We hebben in totaal 2 wandelingetjes gemaakt en zijn 2 keer 's avonds naar de hoofdstad van het eiland gereden om luxe uit eten te gaan. Dat is lui. Zo'n luie vakantie heb ik van mijn leven nog niet gehad..
Wat was het heerlijk!
vakantiekiekjes 3
Macho-man met biertje in huurbootje
**zucht**
2x
Romeins fundament om te bezichtigen
Kijk 'm genieten!
**zucht**2x
Romeins fundament om te bezichtigen
Kijk 'm genieten!
vakantiekiekjes 2
Chocolade-ijsje met zandtopping op het strand
Het servetje uit het broodmandje is ook een hoedje
Moeder een zoon
Familiekiekje
Kristalhelder water!
Het servetje uit het broodmandje is ook een hoedje
Moeder een zoon
Familiekiekje
Kristalhelder water!
vakantiekiekjes
Komiek in de auto
Met je pet op de fiets
Spelen in de zee
Kippenijsjes van de BBQ (kipspiezen dus)
Bounty-eiland! (onze baai vanaf een heuveltje)
Subscribe to:
Posts (Atom)