Wednesday, July 19, 2006

Proefkamperen bij de Belgjes, ontwikkeling en nog meer voorbereidingen

Het proefkamperen was zoo leuk! Op een knotsgekke camping, treffend omschreven door Tallina, hebben we twee dagen doorgebracht. Renee kwam vrijdagavond vrijwel gelijk met ons aan. Wij waren natuurlijk weer een stuk later dan gepland ivm het inruimen van de caravan dat altijd meer tijd kost dan je van te voren inschat. Maar Renee had inderdaad voor zeer goeie belgische biertjes gezorgd en we ploften uitgeput van de hitte in een klein schaduw randje om even bij te komen.
Tristan was het -geloof ik- niet zo eens met de ontwikkelingen. Het duurde een tijdje voor hij slaap kon vatten. De combinatie van verzengende hitte, kiezen, een nieuw bed, maar vooral de muggen waren een beetje te veel voor hem. 's Nachts nog een paar keer muggenjacht gehad, maar dat heeft natuurlijk weinig zin als je het keukenraampje -waar geen hor voor zit- open laat staan.
De volgende nacht hebben we dat beter aangepakt en hadden we geen last van muggen. Door uitputting ging het toen ook het slapen een stuk beter met Pluks, maar helemaal top zou het niet worden dit weekend.
Zaterdag namiddag kwamen Tal, JP en natuurlijk Iris. Jarne was inmiddels ook gearriveerd en het improviseren van een bbq lukte aardig. Beregezellig was het. Na veel vlees, nog veel meer wijn en bier, rare sausjes, een beetje salade besloot Iris (nog altijd gezellig) dat het genoeg was en vertrok de familie weer naar hun eigen bedjes.
Zondag nog een halve dag tutten en toen weer opbreken. Rond 19.00 uur waren we thuis. Tristan was totaal afgemat. Toen kwam ik er achter dat hij met name gefrustreerd was vanwege het feit dat hij zo zijn best doet om te communiceren, maar domme papa en mama snappen niet alles. Langzaamaan begin ik zijn taal te begrijpen: "DaaTT" betekend "wat is dat". Vervolgens probeert hij dan het woordje ook uit te spreken. Vanmorgen was het "DaaTT" tegen mijn bakje cruesli. Ik: "cruesli, lief. Cr-ue-sli" Waarop hij een moeilijk hoofd trekt zijn mondje tuit en probeert: "cr-s-i". Super trots is hij als het hem lukt om iets duidelijk te maken. Verder begint staan en lopen ook steeds interessanter te worden. Hij kan zich op sommige plekken al helemaal optrekken en dat is nog best lastig vanuit zit. Als je hem dan aan zijn handjes pakt en een beetje helpt met de balans probeert hij echt te lopen: beentje buigen, beentje strekken, voetje neerzetten, gewicht verplaatsen en dan het zelfde kunstje voor het andere been. Volgens mij komt de ontwikkeling in een versnelling zodra Tristan in een andere omgeving komt en wat extra aandacht van pap en mam krijgt. Vorig jaar leerde hij zitten en rollen in de vakantie... Ik ben benieuwd wat ons dit jaar te wachten staat.
Verder gaan de voorbereidingen gestaag verder. Roland doet pogingen tot het huis schoonmaken, want daar kom ik niet meer aan toe. De wasberg is bijna weggewerkt en door het hele huis verzamelen zich kratjes, dozen, tasjes, etc die mee moeten. Vooralsnog lijkt de chaos alleen maar groter te worden. En overmorgen vertrekken we al. De zin is er wel helemaal. Reisgidsen en kaarten worden uitvoerig bestudeerd, boodschappen- en 'wat-moet-ik-niet-vergeten' -lijstjes liggen klaar. Prettig idee is dat er al veel in de caravan zit. Doordat ik deze week verder alles wat ik tegenkom direct klaar zet hoop ik morgenavond meer te kunnen doen dan vorige week en vertrekken we vrijdag hopelijk wel voor het middaguur. En zo niet: donderdagavond begint te vakantie en vanaf dan zien we wel wat er op ons pad komt.
Ik hoop voor die tijd nog te posten, en anders... dan ben ik op vakantie!

Thursday, July 13, 2006

Op de fiets

Natuurlijk fietsen we al een tijdje op dinsdag en donderdag naar het kinderdag verblijf. Dat is voor Tristan niets nieuws. Ook voorop zitten vind hij geweldig Maar wel nieuw is dat hij het nu uitschreeuwt van de pret. Als we over de drempels fietsen vindt hij dat zo prachtig dat iedereen het mag weten. Toevallige voorbijgangers kijken op en glimlachen welgemeend. Al kletsend en gillend (hij althans) fietsen we door de wijk, de weg over, bruggetje, park Frankendael, weer bruggetje, nog een doorgaande weg en we zijn er.
Veel te kort vind hij het. Bij elke drempel, hobbel en brug volgt luid commentaar. Eendjes worden aangewezen en op zijn manier benoemd, van Reigers en Nijlganzen snapt hij vooralsnog niet veel.
De wind in zijn gezicht is helemaal het einde. Dat werd helemaal duidelijk toen we toevallig vorige week in de auto de raampjes open deden. Gierend zat hij in zijn stoeltje op de achterbank. Dat is trouwens een goeie om te onthouden voor de vakantie, als hij begint te zeuren. Dan draaien we gewoon de raampjes open en kan hij even genieten van de wind in zijn gezicht. Onze kleine man lijkt behoorlijk op zowel papa als mama: gek op snelheid en vrijheid!

Wednesday, July 12, 2006

Proefkamperen

Vrijdag gaan we proefkamperen. We hebben een camping uitgekozen in Belgie. Mijn lieve vriendin Renée komt ook voor de gezelligheid. Het is eigenlijk een minivakantie.
Handig, want zo komen we er achter wat we allemaal missen en dan kunnen we dat voor volgende week vrijdag nog even oplossen. Dan vertrekken we namelijk voor drie weken naar Noorwegen.
Merk dat ik toch wel een piet-precies ben en dat ik weinig aan het toeval wil overlaten. Zeker nu Tristan veeleisender is dan vorig jaar. Al die onzekerheden: slaapt hij wel in de caravan, hoe moet dat met het badje, heb ik wel genoeg speeltjes, hoeveel luiers zal ik meenemen, krijgt hij geen last van zijn darmen met dat buitenlandse eten zonder vezels, en ga zo maar verder.
Miepmiepmiep. Voel me een behoorlijke muts. Heb echt megazin in het avontuur, maar probeer gelijktijdig al het avontuur uit de vakantie te halen door niets aan het toeval over te laten. Had vanochtend al bijna ruzie met Roland over het afplakken van een scherp randje in de buurt van zijn (geimproviseerde en niet goedgekeurde) bedje in de caravan. He, ik wil geen kind met gaatje in zijn hoofd terwijl ik ben gestrand op een hoog en onbereikbaar fjord.
Morgen het boeltje inpakken, vrijdagochtend laatste dingetjes en dan rond het middaguur op de camping. Hoop maar dat ik dan een beetje kan ontspannen. Meestal lukt dat wel: als je eenmaal weg bent kun je er toch niets meer aan doen en moet je improviseren. En dat kunnen we best goed, daar hebben we ervaring mee.
Heb werkelijk geen idee waarom ik me zo druk maak. Waarschijnlijk deels voorpret, deels zenuwen en deels aanstellerij..

Tuesday, July 11, 2006

Dag extra werken

Mijn baas heeft me gevraagd of ik een dag per week extra wil komen werken. Vanaf augustus ga ik dat inderdaad doen. Iig voor de duur van 3 maanden en dan zien we wel weer.
Ik heb dat altijd graag gewild omdat ik dan beter kan functioneren en het ook beter is voor mijn positie op de arbeidsmarkt. Ook prettig omdat het een behoorlijke bom extra duiten oplevert.
Maar nu het opeens werkelijkheid wordt moet ik zeggen dat ik begin te twijfelen. Een hele dag minder voor mijn mannetje. Een hele dag minder knuffelen. Ik mis 'm nu al. een vaag soort knoop vormt zich in mijn maag.
Toch denk ik dat ik het maar ga proberen. Als het niets is heb ik gelukkig de mogelijkheid weer terug te gaan naar 3 dagen.

Monday, July 10, 2006

Bij Rosa

Rosa is het dochtertje van mijn collega Misja en precies een maand jonger dan Tristan. Altijd leuk: kijk en vergelijk en ervaringen uitwisselen. Wat een schatje is Rosa. Bijdehand ook; ze loopt al bijna. Het is een vrolijk en rustig meisje en natuurlijk kwam Tristan de tent afbreken.
Het klikte meteen! Kusjes werden uitgewisseld en Tristan mocht met Rosa's speeltjes spelen. Daarna speelden ze tikkertje in de huiskamer. Of zo leek het toen ze hard achter elkaar aan gingen. Rosa op haar knieen en Tristan op zn kont.
Was heel gezellig! Ik kan ermee leven als Rosa mijn schoondochter wordt.. ;-)

Huisgenoten reunie

HJ en Barbara vond ik terug via Hyves. Ze kwamen zaterdag en het werd heel laat. Bbq en kletsen bij het vuur. Was hard nodig want we hadden elkaar een hoop te vertellen.
Leuk Hyves!
:-)

Friday, July 07, 2006

Een gemiddelde dag in huize de Zoete Inval

Gijs en Max kwamen rond 14.00 uur. Max ging even met me mee naar het winkelcentrum voor lunchboodschappen. Toen Max en ik terug waren, kwamen Rolands ouders net binnen. Tristan was ook net wakker. De tafel dekken voor de lunch en met de kids aan tafel. Toen arriveerden Dorien en Julia. Een stoel werd bij geschoven.
Na de lunch werd er gespeeld door de kids en Dorien bakte een appeltaart. Tegen half vijf kwam Mette binnen voor de fysiotherapie van Roland (handig een fysio als zus) en natuurlijk een glaasje rose. We besloten chinees te halen en vroeg te eten want Tristan en Max werden behoorlijk moe. Niet veel later kwam papa om bij Mette te eten. Uiteraard was de chinees te veel dus ze aten een hapje mee. Mama belde nog vanuit Frankrijk en was er zo telefonisch even bij.
Max viel tijdens het eten in slaap en Roland bracht ze snel naar huis. Tijdens het bed en bad ritueel van Pluks belde Sander dat hij ook nog even langs kwam om Julia en Dorien naar huis te brengen. Na de koffie en vers gebakken appeltaart in de tuin wilde Julia graag naar bed en moesten papa en Mette naar een vergadering. De rust keerde terug in huis.

En zo gaat het bijna elke vrijdag.. geniaal! Heel gezellig, bijna een ongepland feestje. Ben blij dat ik nog niet totaal sociaal afgestompt ben, maar J* wat zit ik uitgeteld op de bank nu...

Thursday, July 06, 2006

Weigeren, dag 2

Help.. hij weigert de borst. Gisteren dacht ik dat het toeval was, maar vandaag deed hij het weer. Het zeer benauwde gevoel bekruipt me dat hij er klaar mee is.
Hij wilde eigenlijk alleen 's morgens bij het wakker worden nog wat slokjes, maar van dat moment genoten we allebei nog, dacht ik. Overdag had hij allang het geduld niet meer om bij mama te drinken, maar 's morgens in bed was het nog zo knus. Even knuffelen, slokje bij mama, nog even knuffelen en dan opstaan. Met het warme weer vindt hij het kennelijk niet prettig meer om tegen een warme mama aan te komen liggen.
Eigenlijk is het natuurlijk prima zo. Hij wil niet meer, dus waarom zou ik het hem opdringen. Eten en drinken gaat prima, dus echt nodig heeft hij het ook niet meer. Ik hoef hem op deze manier niets af te leren, want hij geeft het zelf aan. Maar het gaat wel hard zo: gisteren een maatje grotere luiers, vandaag helemaal van de borst af? Beetje droevig word ik er wel van. Stiekum hoop ik nog dat het een fase is, maar ik ben bang dat dit het was. Je kunt je kind natuurlijk ook niet eeuwig aan de borst houden.

Wednesday, July 05, 2006

Junior?


Roland had laatst al vol overtuiging een pak luiers maatje 5; junior gekocht. Ik wilde het niet geloven en kocht vervolgens weer gewoon maxi-plus. Maar met dit warme weer zit dat toch wat strak om zn beentjes. We moeten echt over naar een maatje groter. Slik.. echt baby-af. Het heet nu Junior.

Monday, July 03, 2006

Spetteren

Oef wat is het heet. Om een beetje af te koelen is een badje natuurlijk geweldig. Lekker spetteren en spelen in je blootje. Dikke pret. Wat boffen we met zo'n tuin!

Saturday, July 01, 2006

Staan?

Als je je dus zittend kunt verplaatsen, waarom zou je dan in vredesnaam gaan staan?
Omdat je dan alles van tafel kunt vegen en iedereen roept dat je het zo goed doet... Niet geheel educatief verantwoord, maar dat leren we hem later wel weer eens af.
Het is al een wonder dat hij gaat staan. Sommige kindjes lopen al met 9 maanden. Tristan niet. Die zie je soms denken: ' Wat doen jullie toch moeilijk. Ga toch zitten, dan hoef je ook niet de hele tijd op te staan'.



Pasta eten gaat nog steeds prima. Zeevruchtenpasta uit de oven met een knapperig kaas-korstje is fantastisch! Zo lekker dat je het tijdens het eten natuurlijk tot in je haar smeert. Maakt niet uit; het badje is gewillig!