Gaaaaap!!!

Na de griep is meneer niet meer echt lekker gaan slapen. Vermoedelijk ook omdat het te koud is op zijn kamer. Al een week ben ik dag en nacht met hem in de weer. Slapen, langer dan 1,5 uur gaat alleen bij papa en mama in het grote bed. En dat is natuurlijk niet de bedoeling! Pas net her-ontdekten we het nut van het electrische kacheltje: vanmorgen 1,5 uur in heerlijke rust sliep hij alleen in zijn bed. Wat een genot!

Wat wel lekker gaat is eten: met de kerstdiners ontdekte hij dat ' gezellig tafelen' ook echt gezellig is. Hele borden courchette, aardappelen, pasta, paprika etc. gaan naar binnen. Oma en overgroot oma waren met stomheid geslagen (en wij ook, trouwens..) Wat is het leuk als hij het doorkrijgt en meer naar binnen werkt dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Penne (pasta) en courchette doen het buitegewoon goed. Ook favoriet is lekker bruinbrood met veel yogurt. Geeft wel wat bende (zie foto), maar kreunend van genot gaan 1 tot 2 boterhammen naar binnen.

Nu is het afwachten wat hij vanavond doet: doorslapen of meefeesten met oud en nieuw. Op kerstavond bleek dat hij vuurwerk wel leuk vindt: Roland had knalzakjes en meneer schaterde het uit! Ivm zijn slechte slaappatroon hebben we besloten vanavond gewoon thuis te blijven en oud en nieuw met zn drietjes (en de onvermijdelijke buren.. ;-)) te vieren.

Blingbling in de kerstboom

Glimmertjes en glinstertjes zijn Tristans grootste vrienden. Kettingen, oorbellen etc zijn voor hem niet veilig. Zo ook de kerstboom. Ondanks dat hij ziek was, wilden we dit weekend toch de kerstboom opzetten. Ik had me er al een jaar op verheugd; vorig jaar met buik hadden we al gefantaseerd hoe het zou zijn met een baby. En het was leuker dan verwacht. Tussendoor wilde hij nog wel even slapen -hij was ook ziek, dus we snappen het- maar toen hij weer beneden kwam en de kerstboom zag, was hij er eerst helemaal stil van. Langzaam maar zeker raakte hij minder geintimideerd en durfde hij zijn handen uit te steken en niet veel later was hij bezig de boom weer te ontmantelen. ;-) Nu heeft hij wel door dat je beter gewoon kunt kijken naar al die glimmertjes. Nog steeds kan hij ademloos naar de boom kijken, maar er ook hele gesprekken mee voeren. Jammer dat de kerstboom maar twee weken per jaar staat.

Koorstvrij!

Toen ik vanmorgen zijn temperatuur opnam was hij gelukkig koortsvrij. Wat heeft hij zich ongelukkig gevoeld. Het snot kwam uit al zijn kieren en hij moest de wereld bekijken door kleine rode oogjes. Als hij in bed lag konden we via de babyfoon meegenieten met zijn gesnurk. Een bouwvakker was er niets bij.. Toch presteerde hij het door zijn gesnotter heen om zo lief te blijven lachen. In zijn herenpyama onderuit gezakt in de kinderstoel. Hij deed zo zijn best.

Koorts!

Vannacht had hij voor de eerste keer heftige koorts; 39,5 graden. Het arme mannetje... rode wangen, glazige oogjes. Erg zielig. Gelukkig kon hij nog een beetje slapen, maar hij had ook wel behoefte aan troost. Paracetamol heeft ons daarbij vast goed geholpen. Vandaag kon hij niet naar het kinderdag verblijf en moest oma weer bijspringen. Het lukt haar om 10 uur bij me te zijn zodat ik snel naar mijn werk kon.
Belde Roland even later dat hij ook ziek is. Kwam naar huis om in bed te kruipen. En die arme moeder van me zit daar dus nu met mijn twee zieke mannen. Ik hoop maar dat ze er niet zelf ziek van is geworden. Nou vannacht maar veel voeden, lief zijn en slapen en dan hoop ik dat ze er beiden snel weer bovenop zijn.

Paprika Rules!

Het was alweer vorig weekend dat ik twee avonden weg was om de laatste voorstellingen te spelen. Roland moest zelf het eten voor Plukkie organiseren. Natuurlijk zou alles prima gaan, maar ik had wel het eea voorbereid. Paprika moest het worden. Roland had alles prima georganiseerd. Maar geen van ons kon vermoeden dat paprika zo'n succes zou worden. Terwijl ik stond te grimeren in de kleedkamer ging mijn telefoon: "Nienke, dit moet je horen". Op de achtergrond hoorde ik een luid gesmak en gekreun; hij ging helemaal uit zijn dak van de paprika!
Heerlijk vond hij het en met gemak at hij een halve op. Wat een genot. Komt natuurlijk goed uit, want paprika is erg gezond. Hopelijk is het een blijvertje. Kijk voor meer paprika-foto's op http://www.tristanmerlijn.nl

Het viel een beetje tegen

Roland heeft vandaag zijn eerste papa-dag. Voor mij betekende dat een uur langer blijven liggen! Heerlijk. Maar toen ik eenmaal moest opstaan en die twee heerlijke lichamen in bed moest achter laten viel het toch een beetje tegen. Wat zijn ze lief samen. Maar carriere-vrouw moest weer op pad om het geld te verdienen. Buiten nog donker, de kilte om je benen en een natte plens in je gezicht maken het er niet beter op. Eigenlijk ben ik heel zielig.. ;-)
Te meer omdat ik nog de hele ochtend in vergadering mag en ik niet eens de stukken heb doorgelezen. Het begint weer lekker vandaag.

Weer voedselvergiftiging?

Gisterenavond had ik een uitje met mijn werk. Altijd een heel gedoe: naast mijn gewone spullen moet natuurlijk de kolf, de flessen om de moedermelk in te stoppen, de koelelementen etc. mee. Maar zo'n uitje is ook weer eens wat anders. In het kader van "het kan niet lulliger" gingen we bowlen en daarna steengrillen bij Knijn. Na het bowlen -waarbij ik als overall verliezer ben geeindigd- voelde ik me niet zo lekker worden. Aan tafel tussen de steengrill dampen werd het er niet beter op. Misselijk. Na een patatje en 1 stukje zalm hield ik het niet meer en heb ik op het toilet alles eruit gegooid. Daarna natuurlijk snel naar huis voor ik niet meer op mijn benen kon staan. De angst sloeg me om het hart want ik heb vandaag weer voorstellingen en dan kan ik niet ziek thuis liggen. Wat was ik ziek. Thuis nogmaals een bezoek aan het toilet moeten brengen en daarna met een extra dekbed en een emmer naast mijn bed maar snel gaan slapen. Gelukkig duurde het tot 04.00 uur voor Plukkie kwam en kon ik dus echt even wat uurtjes maken. Vanmorgen opgestaan en slappe thee gedronken en een beschuitje gegeten. Toen dat erin bleef nog wat krachtvoer en nu gaat het wel weer. Volgens mij kan ik vanavond wel spelen. Volgens mij is het dus geen griep maar weer een voedselvergiftiging. Een maand geleden had ik na het eten van salades op het kinderdagverblijf ook al problemen. Het lijkt wel of mijn ijzeren maag nu echt de geest heeft gegeven..
Erg jammer van mijn uitje, maar gelukkig is de schade beperkt gebleven. Nu eens douchen en kijken of ik niet ga strekken.

Stinkebeertje

Om 05.30 wilde hij wel graag een hapje eten. Dus Roland haalde hem als gewoonlijk uit bed om hem bij mij aan de borst te leggen. Ik dacht nog: hij ruikt wel typisch. Na de voeding toch maar even naar de luier kijken. Wat we daar ontdekten was buiten alle proporties. Dat zo'n klein mannetje zo'n grote lucht kan produceren is werkelijk byzonder. We gingen beiden bijna tegen de vlakte.. De hele broek vol met vezeltjes (hoeveel brood heeft hij gisteren op het kinderdagverblijf gegeten?) tot aan zijn nek.. En die lucht!! Maar hij was wel erg vrolijk dus nadat ook zijn temperatuur oke bleek, hebben we ons maar geen echte zorgen gemaakt. Bij het ontbijt steeg opeens weer die zelfde lucht op uit de box. Gruwelijk. Meneertje stinkebeertje doet zijn naam eer aan! Heb bij het kinderdagverblijf gevraagd of ze het een beetje in de gaten willen houden.