Vannacht had hij voor de eerste keer heftige koorts; 39,5 graden. Het arme mannetje... rode wangen, glazige oogjes. Erg zielig. Gelukkig kon hij nog een beetje slapen, maar hij had ook wel behoefte aan troost. Paracetamol heeft ons daarbij vast goed geholpen. Vandaag kon hij niet naar het kinderdag verblijf en moest oma weer bijspringen. Het lukt haar om 10 uur bij me te zijn zodat ik snel naar mijn werk kon.
Belde Roland even later dat hij ook ziek is. Kwam naar huis om in bed te kruipen. En die arme moeder van me zit daar dus nu met mijn twee zieke mannen. Ik hoop maar dat ze er niet zelf ziek van is geworden. Nou vannacht maar veel voeden, lief zijn en slapen en dan hoop ik dat ze er beiden snel weer bovenop zijn.
No comments:
Post a Comment