Tekenen

Creativiteit moet je er vroeg instampen, en zondagochtend is daar het perfecte moment voor.
De keuken kinderstoel bestaat uit twee delen die ook kunnen functioneren als mini tafel en stoel. Voor Pluk was het de ontdekking. Hij kon zelf gaan zitten en staan ('nee Tristan, mag niet' ) op zijn stoel en rond de tafel rennen.
Maar je kunt ook gaan zitten en tekenen. De krijtjes die ik had gekocht en waar hij een week of 3 geleden nog weinig van snapte, gingen grif over het papier dat ik met plakband aan de tafel had geplakt (handig!). Het gele krijtje was duidelijk het lekkerste, hoewel blauw en roze ook niet gek zijn. Binnen mum van tijd had hij een prachtige tekening gemaakt. Op je eigen stoel aan je eigen tafel zitten en je eigen kunst maken heeft duidelijk hobby-potentie.

nb: heb ook zijn haar weer geknipt. Goldy-locks is nu weer goldy-pluks.

Artis Naturalis Magistra Est

-De natuur is de leermeester van de kunst-

Vandaag een vrije dag. Lekker weer eens. En op vrije dagen doen wij leuke dingen. Gijs is ook altijd vrij op vrijdag en Max en hij doen ook altijd leuke dingen.

Een mooie gelegenheid om eens wat geks te doen en dat werd vandaag Artis. Voor Max gesneden koek, want die heeft een jaarkaart. Voor Tristan was het de eerste keer. Prachtig vond hij het. Zo mooi dat hij met stomheid was geslagen. Pas in het aquarium kwam hij een beetje los. Dat was toch wel het mooiste. Met alleen een glaswandje ertussen naar alle vissen kijken.
Verder was de slingerende aap (een orang oetang ging helemaal los op een touwschommel) geweldig, en natuurlijk de giraffen en olifanten. Allebei met -inmiddels behoorlijk groot- jong.
Jammer dat Tanja het nijlpaard zich had verstopt in haar modderpoel en de miereneter kwam wel heel dichtbij toen Max hem riep.

Het was erg leuk maar toen we thuis kwamen was iedereen doodmoe. Dat wordt lekker slapen vannacht!

Echt lopen

Sinds hij zaterdag per ongeluk twee stappen los deed, is het hek van de dam. Zondag herhaalde hij het truukje en deed er een schepje bovenop. Maandag liep hij niet alleen naar mama, maar ook naar papa, opa en Mette. Vandaag bedacht hij dat hij zelfs wel midden in de kamer kon opstaan en een stukje gaan wandelen. Hij bedacht dat hij ook wel even de straat op kon en de drempel op en af en op en af...
Kortom hij loopt en hij vindt het geweldig!
Geloof dat ik nog wel even mijn huis opnieuw kindvriendelijk moet maken. Een nieuwe fase en er gaat een nieuwe wereld voor hem (en mij) open.

-update: hier zijn de foto's!

Wat een lekkere dag!

Nazomer is dus helemaal mijn ding! :-)
Niet te warm zodat je kunt bewegen zonder klots-oksels maar warm genoeg voor weinig kleding. Was het maar altijd nazomer.

Vandaag hadden we ook nog tijd om ervan te genieten. Vanmorgen vroeg op en eerst Roland afzetten want die ging Gijs helpen met klussen, daarna direct door voor de boodschappen. Dat gaf ons de middag vrij om te luieren in park Frankendael, hier vlak achter.
Na Tristans middagdut gingen we. Lekker in het gras met een keedje een beetje hangen en mensen kijken. Fijn aan gras is dat het zacht is. Dan val je niet zo hard en dan durf je meer.
Heeft Tristan ook ontdekt.

Stoer is: je optrekken aan mama's been of arm en gaan staan. Dan loslaten, voorzichtig natuurlijk, en in je handen klappen. En als mama ook enthousiast is je grootste grijns opzetten. Oude truuk, maar nog altijd gegarandeerd succes.
Met mn armen wijd wilde ik hem uitlokken tot een stapje los. Zonder hulp of truukjes. Niet dat ik verwachtte dat het zou werken, want hij was veel te druk met los-staan en trots zijn.

Maar opeens deed hij het!
Zomaar vanuit stilstand liep hij twee pasjes naar me toe.
Had ie zelf ook niet verwacht. Arme jongen schrok zich wild. En besloot rap dat hij ondanks de uitzinnige moeder het truukje -vandaan tenminste- niet nog eens zou herhalen.

Maar hij kan het dus wel. Ik heb het zelf gezien.

Kogel door de kerk

We gaan naar de Toverlantaarn. Vond het een moeilijke keuze, maar we hebben 2 maanden opzeg en dus moesten we wel vandaag beslissen. Margot zei dat ze het wel jammer vindt, maar begrijpelijk en een prettig idee dat hij daar goed onder de pannen is.
Dus alles vandaag rond gemaakt. Raar idee hoor dat hij per half november ergens anders zit.

Update lopen:
Het lukt steeds vaker om hem los te laten lopen. Niet vanuit stilstand, maar als hij al loopt aan het handje, dan je hand los wurmen en dan zet hij tot drie stappen uit zich zelf. Een echte durfal is ie niet, los oversteken van de tafel naar de bank durft hij niet. Ik denk toch dat hij pas echt gaat lopen als hij zeker weet dat hij het kan. Trial en error is niet zijn dingetje..

Ander kinderdagverblijf?

Op de bibelebontseberg, het kinderdagverblijf waar we al 13 maanden komen is de bom gebarsten. Door arbeidsconflicten is er al meer dan een half jaar zeer veel onrust en dat komt voorlopig ook niet goed vrees ik. Gelukkig is Margot er nog, de moeder van Martijn (vriend van zus) en zij was de reden dat we daar ooit terecht kwamen. De vraag is natuurlijk nu: blijf je bij een kinderdagverblijf waar je niet zo blij mee bent, alleen voor 1 leidster.
Dus om die vraag te beanwoorden zijn we ons gaan orienteren bij kinderdagverblijven in de buurt. Als snel kwamen we er achter dat er op kruipafstand nog een verblijf is; de Toverlantaarn. Het zit in een redelijk groot oud kleuterschool gebouw, met diverse speelpleinen en binnenspeel-mogelijkheden. Het zijn wel alleen verticale groepen met kinderen van 0 tot 4 jaar, maar dat vind ik niet meer zo'n bezwaar want Tristan is geen kleine baby meer. Het lijkt me zelfs wel goed als hij met kinderen van verschillende leeftijden leert omgaan.
Ik probeer alle voor- en nadelen op een rijtje te krijgen, ik heb zelfs op de site van de GG&GD rapporten gezocht van beide opvangcentra. De Toverlantaarn kwam er beter uit. Maar het blijft moeilijk. Iemand suggesties of tips voor selectiekriteria of welke keuze ik moet maken?
Vast dank!

Hectisch

Vakantie periode is voorbij. En dat merk ik. Dan komt alles ook weer tegelijk. Op mn werk zit ik tot  over mijn oren. Die vier dagen zijn al weer helemaal gevuld. In oktober gaat er een grote campagne van start en daar moet nog een site met volledige functionaliteit voor worden gebouwd. Mocht ik vorige week een ontwerpje maken. Leuk!! Natuurlijk is het maar een vertaling van het print materiaal, maar dat is best aardig gelukt.
En toen werd Tristan ziek vrijdag. Super benauwd. En dat was niet voor het eerst, maar het gaat altijd met 2 a 3 dagen over. Op het moment dat ik dan naar de dokter wilde was het weg. Deze keer was  het alleen wel heel erg en ik besloot meteen vrijdag ook naar de huisarts te gaan. Het mannetje was zo ziek dat hij alleen nog maar tegen me aan kon hangen met zijn armpjes om me heen. Het ging door merg en been. De huisarts schrok zich een hoedje en gaf meteen een recept voor Salbutamol (zo'n puf apparaat), antibiotica en -schrik niet- Prednizon mee. Tot voorkort hadden we het altijd opgelost met een hoestdrankje. 
Dokter zei dat het misschien peuter astma is, maar dat het nog te vroeg is om echt een uitspraak te doen. Gelukkig begon het mannetje onderweg naar de apotheek op te knappen en ik besloot hem ter verlichting een pufje te geven, maar de rest van de paardemiddelen achterwege te laten. Dat kon zaterdag altijd nog, mocht het weer slechter gaan. Dat bleek niet nodig, want zaterdag had hij al weer praats voor tien, al kwam het snot uit al zijn gaten en had hij ook nog wat koorts.
Toch voelt het een beetje raar om tegen het advies van je huisarts in te gaan. Ik ben niet zo medisch onderlegt en bij dit soort dingen voel ik me altijd razend onzeker. Zelf heb ik bijv. nog nooit antibiotica gehad... Het sterkt me wel dat Tristan -hoewel nog steeds snotterig- inmiddels weer  helemaal de oude is. Denk wel dat ik hem eens laat onderzoeken op zijn benauwdheid, hoewel dat ook alleen maar komt als hij verkouden is.
Het was me dus het weekje wel vorige week. Het vakantie gevoel is volledig verdwenen en ben inmiddels toe aan de volgende. Stilletjes mijmer ik dus vast over de wintersport...