Tuesday, November 27, 2007

Daar zit ik dan..

Daar zit ik dan. Ben de hele week overdag vrij omdat ik 's avonds moet werken. Nieuw rooster. Alle diensten zijn op een hoopje gegooid omdat een paar collega's last hadden met de wisselingen van 's avonds naar overdag werken. En nu ben ik dus overdag vrij. Wel pluk weggebracht naar de kindjes, wat anders gaat de regelmaat er uit. En (eerlijk is eerlijk) een dagje voor jezelf is ook best lekker. Vanmorgen al heerlijk geroeid met De Zus. Het water was spiegelglad en het zonnetje scheen.
En nu zit ik thuis. De huishoudhulp (luxe!) is er en ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Wil douchen, maar daar kan ik beter even mee wachten. Wil boodschappen doen, maar dan wil ik eerst douchen, moet ook nog langs het postkantoor, maar dan wil ik ook eerst douchen.
Typisch gevalletje ziel onder de arm dus.

Ga zo maar even mn werk mail checken. Zullen wel de afkickverschijnselen zijn...

Friday, November 23, 2007

Sinterklaas genieten

Afgelopen maandag was het zo gezellig. Snotterig en wel gingen we samen naar de Bijenkorf om naar de Sinterklaas versiering te kijken. Als peuter kwam ik er al met mijn oma. Geweldig vond ik het om de pieten in de grote hal langs de touwen naar boven en naar beneden te zien klimmen. Dat wilde ik natuurlijk Pluk niet onthouden en dus gingen we maandag op de fiets naar het centrum.
Ademloos stond hij te kijken naar de etalage met reusachtige playmobiel poppen, prachtig was de draaideur naar binnen en toen natuurlijk de pieten in de grote hal. Vol ongeloof staarde hij naar boven naar de inmiddels aan de moderne tijd aangepaste reuzepieten die op en neer gingen. Braaf aaide hij het plastik paard dat naast de paarse stoel van de Sint stond en toen hij daar ook nog even op mocht zitten was het feest compleet. "Waar is Sinterklaas nou?" wilde hij weten. Maar die was natuurlijk veel te druk met inkopen doen en kadootjes inpakken om op een doordeweekse maandag op een stoel in de Bijenkorf te gaan zitten.
Nadat we de pieten vanaf alle verdiepingen nog eens goed hadden bekeken en natuurlijk alle roltrappen drie keer hadden gehad wilde ik nog even naar de Hema in de Kalvertoren. Toen we de fiets hadden geparkeerd in de handboogsteeg ontkwamen we niet aan een patatje van de beste vlaamse frietkraam van Amsterdam. Samen zaten we te smikkelen op het trapje voor de frietkraam toen er in de heiligenweg een draaiorgel kwam staan. En dat had Pluk nog nooit gezien. Ademloos stond hij te kijken. Mutsje half over zijn ogen gezakt. Dikke jas aan waardoor zijn armpjes als een pinguin langs zijn lichaam hingen. "Mama dansuh!" Samen dansten we op de sinterklaasmedley die uit het orgel klonk. Natuurlijk mocht hij een 'muntie' in het bakje doen. Toen we alle popjes met intstumentjes aan de voorkant hadden bekeken moest ook de achterkant nog grondig worden geinspecteerd. De trommel en de boeken met muziek waren zo mogelijk nog mooier dan de popjes aan de voorkant, ondanks dat daar voor de gelegenheid een sint en een piet waren gemonteerd.
Dit was echt het hoogtepunt van de dag. Toen we allang weer thuis waren was meneer nog zo onder de indruk dat hij maar bleef vragen: "waar is het orgel nou? andere mensen ook dansuh?"
Dit wordt er één; één die achter de muziek aangaat...

Monday, November 19, 2007

Kleine dingen zijn een groot avontuur

Het kabbelt een voort aan het front. Pluks is een beetje snotterig. 's Nachts al een paar keer wakker geweest door een stevige hoestbui. Terwijl ik dit schrijf luister ik op de achtergrond naar het gesnurk van een mannetje met een volle neus. We doen het dus al een paar dagen rustig aan.
Vanmorgen hadden we wel boodschappen nodig en dat is eigenlijk al een uitje op zich. Even langs de papier- en de glasbak ("mama, mag ik de flessen weggooien?"), de Etos ("mama ik ben vestohopt") en de Albert Heijn. Voor de Albert Heijn zit vaak een man met een accordeon. Leuk voor de sfeer. "Mama ik ga even dansen." Vrolijk dansen we een rondje voor de AH. Handjes in de lucht, draai om je as en stapje naar voren. Meneer krijgt van Pluk een muntje, Pluk is trots als een pauw.
Nieuw bij de AH zijn de auto-karren. Ge-wel-dig! Duw kind in karretje, pak scanapparaat, scheur door de appie (wel zorgen dat je niemand omver rijdt) en klaar ben je. Voor de zekerheid wel even langs de worstafdeling voor een plakje bob-de-bouwer-worst dat je in geval van gemiep in het vooronder kwakt. Prachtig avontuur voor kind en mama kan zonder stress de verplichte melk-en-brood-boodschappen doen.
Nog wel een handige tip voor moeders (en vaders) die ook gebruik willen maken van de autokar: niet te dicht langs de schappen rijden, want het handje dat aan de zijkant uitsteekt ritst met gemak alle onderste schappen leeg. Deed mij een beetje denken aan de (mislukte) recordpoging op domino D-day van afgelopen vrijdag.

Monday, November 12, 2007

Stappen!

Het was zo lang geleden dat ik bang was dat ik het dansen zou zijn verleerd. Vrijdagavond was het moment om dat te ontdekken. We zouden naar het concert van Underworld gaan, maar dat was afgelast ivm een longontsteking van een van de bandleden.
Maar er was al afgesproken dat Pluk ging logeren bij Opa Bert en Oma Steffie. En omdat alle partijen wel zin hadden in een logeerpartijtje ging dit dus gewoon door.
Om de tijd te doden besloten we om er een feestje van te maken. Vriend G ging ook mee. Eerst lekker kinderonverantwoord eten (kaasfondue in dit geval) en dan met de taxi naar club Panama. Daar was een feestje met de naam 'Soulheaven'. En dat was het. Een heerlijke mix van uptempo beats gemixed met echte jaren 60 soul. Helemaal nu, maar ook verschrikkelijk dansbaar. Het ging als vanzelf. Dit keer had geen van ons problemen om na 11 uur nog de ogen open te houden. We hebben heerlijk gedanst tot in de kleine uurtjes. Wat een ongekende luxe!

Pluk had het ook heerlijk gehad. Totaal verwend door opa en oma. Die niet eens erg hadden hoeven afzien, want meneer had zich prima vermaakt tot half negen in zijn eigen bedje. Mazzelaars!
Hieronder een kleine sfeerimpressie:

Friday, November 09, 2007

Dom, lomp & famous

Grote hit op dit moment: The Opposites en Willie Wartaal met Dom, lomp & famous.
Best geinig nummer, lekkere hollandse rap.
Vanmorgen waren we even op de bovenste verdieping, wat sinds Mette en Martijn zijn vertrokken 'the gym' en 'de studio' is.
Pluk zette de televisie aan en die stond in het kader van het sporten nog op TMF. Dit nummer was op en samen hebben we wild gedanst. Was heel leuk.

Toen we een uurtje later in de Albert Heijn liepen begon hij opnieuw heftig te dansen en te zingen. Moest wel even goed luisteren wat hij zong. Het klonk een beetje als "ik ben dolomp en emous". Maar als snel had ik het door en samen stonden we weer te swingen op de broodafdeling. "Ik ben dom, lomp en famous!"
Het 16 jarige puistenhoofd dat toevallig ook over de broodafdeling liep moest wel gniffelen.




P.s.: de tweede regel heb ik maar niet gezongen: "B*tches zitten aan mn p*nis"...

Sunday, November 04, 2007

Keurige opvoeding?

Het is werkelijk ongelovelijk. Na veel gedoe kwam het er vanmorgen spontaan uit: "mag ik van tafel asjebieft?" Proberen al maanden om meneer bij te brengen dat je niet na het eten zomaar van tafel kunt springen. Eerst vragen, dan handjes en toet schoonmaken en dan mag je wel van tafel. En hoewel 1 zwaluw nog geen zomer maakt, zei hij het vandaag zomaar vanzelf. Ik dacht nog even dat ik het niet goed hoorde.

Hij doet het overigens helemaal best goed qua beleefdheidsvormen. 'Alsjebieft' en 'dankjewel' hoor ik regelmatig. En dan ook nog op de juiste momenten. Geef hem een banaan en hij zegt keurig "dank je wel, mama." Ook "mag ik een appesapje asjebieft?", klinkt regelmatig uit de woonkamer.

Maar soms gaat wel eens mis. Bijvoorbeeld bij de vleeswarenafdeling van de Albertheijn:
"O mama, mag ik een wosje".
"Tuurlijk mop, maar wel zelf netjes vragen"
"Mevouw, mag ik een wosje asjebieft?"

-dame pakt een plakje gelderse/gekookte/bobdebouwer worst-
"Alsjeblieft jongeheer"

*zet direct zijn tanden in het plakje worst*
-stilte

"Nu moet je wel 'dankjewel' zeggen, mop"
-nog steeds klinkt er stilte met op de achtergrond een zacht gekreun. Nix dankjewel.

Volgende keer maar weer proberen..

Friday, November 02, 2007

Ouderavond

Van de week was er een ouderavond op de Toverlantaarn. Dankzij onze enthousiaste oppas OpaT was het mogelijk om er samen naar toe te gaan. En dan is het net een uitje.

Eerst een voorstelrondje van alle ouders, toen een praatje van de leidsters en tot slot een film van de activiteiten die de kinderen zoal overdag doen.
Erg leuk om eens te zien hoe Pluk het doet als we er niet bij zijn. Onze kleine branieschopper blijkt eigenlijk een heel lief en rustig ventje te zijn. Geen lawaai en machogedrag, maar gewoon lief en zachtaardig. Bezorgd als er een kindje gevallen was en hulpvaardig bij het troosten.

Bij de activiteit koken mochten alle kinderen meehelpen met snijden. Worstjes, champgnons en andere makkelijk te snijden ingredienten voor de pastasaus. De worstjes verdwenen natuurlijk wel voor het grootste deel in zijn mond. Zonder nukken ging vervolgens de maaltijd erin en daarna zelfs nog boterhammen. "Mag ik nog een boteham" klonk er dwars door de film heen.

Viel me reuze mee. Mijn kleine branieschopper is eigenlijk een heel snoezig mannetje.. leuk zeg!