IEW een TEEK

Zaterdag waren we even naar de vriendinnetjes in België. Erg gezellig, Pluk en de Kop hebben heerlijk samen in de tuin gespeeld. We hadden geen kind aan ze.
De volgende ochtend zaten we even op de bank en ik aaide over zn hoofd. Een bobbeltje. Toen ik keek zat er een echte, levende, nare, teek.
En ik geloof dat ik daar niet zo goed tegen kan. Een vaag soort mengeling tussen walging, woede en paniek maakte zich van me meester. Blijf met je kriebelpootjes van mn kind af!
Toen ik hem probeerde te verwijderen ging het natuurlijk mis.. beest spuugde de inhoud van zn maag terug en ging kapot. Alleen de pootjes en de kop bleven zitten. Ik was in alle staten (van binnen, want je wil het natuurlijk niet laten merken).
Meteen maar even met de dienstdoende huisarts gebeld (t was zondag) en we konden een half uur later langs komen. Onzin natuurlijk, want het kwaad was al geschied. Was ook meer om de panische moeder even gerust te stellen.. Niet dat dat echt lukte. Als er een rode ring verschijnt met een witte vlek in het midden moet hij aan de antibiotica. Als voorzorg aan de antibiotica heeft geen zin. De besmetting van teken met de ziekte van Lime kan de komende jaren naar de 30 -40% gaan!
De dokter lachte en pakte vervolgens een lekker scherp pincetje waarmee hij het restant van het beest eruit trok. Pluk mocht gewoon op het hobbelpaard blijven zitten. (Toch knap: opereren op een hobbelpaard).
En nu zit ik dus 10 keer per dag panisch op het hoofd van die kleine te turen.. wordt het
al rood?

Dansje in de H&M

Geheel illegaal gefilmd met mn telefoon, want dat schijnt niet te mogen in de H&M (er sprong onmiddelijk iemand op mn nek). Helaas heb ik niet de tools om de video te bewerken of te draaien, maar ik wilde jullie deze echt niet onthouden. Hou je hoofd maar schuin. ;-)

eg waar

"Ik wil t eg waar, ik wil het zo graag, eg waar"

Op deze manier probeert Pluk zijn woorden kracht bij te zetten als iets niet mag. Puppy-ogen, hoofdje schuin. "Eg waar, ik wil het zo graag, aaaahhhh"

-Boefje..

Als of wij zouden denken dat hij het niet meent..

Operatietje

En dan hadden we deze week nog een dingetje.. een kleintje maar.
Lief werd maandag gebeld of hij direct naar het ziekenhuis kon komen voor de screening zodat hij dinsdag kon worden geopereerd. Hij stond al een tijdje op de wachtlijst, maar de kans dat het door zou gaan was zo klein dat we er niet meer op gerekend hadden. De pinnen die twee jaar geleden in zijn arm zijn gestopt om de gruzelementen van zijn elleboog bij elkaar te houden mochten er weer uit.
Zou volgens de artsen toch beter zijn en met een beetje mazzel kan hij in de toekomst dan zijn arm weer strekken.
Nou vooruit met de geit dan maar.
Om 7 uur ('s morgens inderdaad) melden voor een dagopname, en met een beetje mazzel om 8 uur onder het mes. Werd iets later omdat hij een lokale verdoving verkoos boven algehele narcose (schijnt heel byzonder te zijn trouwens), maar alles ging voorspoedig.
Rond 11 uur kwam hij terug op de kamer. Kwebbelend en wel. Natuurlijk een arm zonder gevoel, maar dat kwam vrij snel terug. Nadat de artsen hem hadden goedgekeurd mocht hij alweer naar huis waar we rond drie uur weer waren.
Kleine operaties bestaan nog steeds niet, maar wat een verschil of je iemand terug krijgt na een algehele narcose of na een plaatselijke verdoving.
Helaas (vindt hij zelf) mocht hij niet meekijken met de operatie, maar hij heeft wel een goed verhaal:
"en toen hoorde ik een niettang.. toen ik het vroeg staken ze een niettang met bloed en al door het afdekdoek en waren ze mn arm alweer aan het dichtnieten."

De titanium plaat, 2 pennen en 7 schroeven staan nu op de kast in een potje als trofee..

Artis jaarkaart

Jawel, toch overstag gegaan. We hebben een Artis jaarkaart gekocht. Afgelopen zaterdag familie uitje gedaan. Kleine beer ging zo uit zijn dak dat we meteen de dagkaartjes hebben ingeruild voor twee jaarkaarten. Rib uit je lijf, maar dan heb je ook wat:
2x Artis de Partis, en lol voor 10. Maandag (lekker weer) zaten we er meteen weer.
En dat geluk.. dat kleine mensjes geluk dat zo groot is. Heerlijk! Daar kun je geen prijskaartje aan hangen.
Zondag de hele gezeurd dat hij zo graag weer wilde. Maar hij moest een dagje wachten. Maar toen ik zondagavond zei dat we de volgende ochtend wel weer zouden gaan gingen zijn armpjes de lucht in.
"Jaaaaaaa!!! Dattis leuk!!!"

Lekkere Evergreen

Gierenshow