Operatietje

En dan hadden we deze week nog een dingetje.. een kleintje maar.
Lief werd maandag gebeld of hij direct naar het ziekenhuis kon komen voor de screening zodat hij dinsdag kon worden geopereerd. Hij stond al een tijdje op de wachtlijst, maar de kans dat het door zou gaan was zo klein dat we er niet meer op gerekend hadden. De pinnen die twee jaar geleden in zijn arm zijn gestopt om de gruzelementen van zijn elleboog bij elkaar te houden mochten er weer uit.
Zou volgens de artsen toch beter zijn en met een beetje mazzel kan hij in de toekomst dan zijn arm weer strekken.
Nou vooruit met de geit dan maar.
Om 7 uur ('s morgens inderdaad) melden voor een dagopname, en met een beetje mazzel om 8 uur onder het mes. Werd iets later omdat hij een lokale verdoving verkoos boven algehele narcose (schijnt heel byzonder te zijn trouwens), maar alles ging voorspoedig.
Rond 11 uur kwam hij terug op de kamer. Kwebbelend en wel. Natuurlijk een arm zonder gevoel, maar dat kwam vrij snel terug. Nadat de artsen hem hadden goedgekeurd mocht hij alweer naar huis waar we rond drie uur weer waren.
Kleine operaties bestaan nog steeds niet, maar wat een verschil of je iemand terug krijgt na een algehele narcose of na een plaatselijke verdoving.
Helaas (vindt hij zelf) mocht hij niet meekijken met de operatie, maar hij heeft wel een goed verhaal:
"en toen hoorde ik een niettang.. toen ik het vroeg staken ze een niettang met bloed en al door het afdekdoek en waren ze mn arm alweer aan het dichtnieten."

De titanium plaat, 2 pennen en 7 schroeven staan nu op de kast in een potje als trofee..