Heb jullie gemist..

T zijn drukke tijden. Soms dan komt alles tegelijk. Afgelopen week was het nogal hectisch op mijn werk. Heb door omstandigheden 6 dagen gewerkt, waar 3 toch een stuk prettiger is. Maar het was wel erg leuk en soms is even een stapje harder lopen ook gewoon nodig. Maar nu is het klaar. Dwz: nog twee weken en dan ga ik gewoon weer terug naar 3. Stukken beter. Doe wel wat redactionele taken erbij, maar dat levert juist energie op: het is weer eens wat anders.
Vandag zijn we bij de intake van het nieuwe kinderdag verblijf geweest. Vielen met onze neus in de boter want het was de afsluiting van de kabouterweek. Ze deden de kabouterdans. Je voelt 'm al aankomen: met het liedje van kabouter Plop. Tristan, normaal altijd erg te vinden voor een dansje, stond totaal geintimideerd aan de kant te kijken naar al die nieuwe kindjes die aan het dansen waren. Hij vond het wel prachtig.
En poeslief was hij, terwijl ie toch echt midden in de peuterpubertijd zit. "Nee" is het woord van de week. -Wil je wat drinken? "Nee" en dan toch zijn beker pakken. -Wil je naar bed "Nee" en ondertussen bijna met je hoofd voorover op tafel in slaap vallen. Heel lastig! Bovendien snapt ie het niet meer als ik zeg: "Nee". Dan gaat ie gewoon door met het messenmandje uit de vaatwasser leegruimen, de krantenbak ondersteboven keren, of met de telefoon tegen het kastje rammen. Lekker dan. En bij het nieuwe kinderdag verblijf staat ie met zijn meest innemende glimlach de leidsters in te pakken.
Het leven van een werkende moeder gaat niet over rozen.

'"Moi"

Het woord van de dag is "Mooi". Alles is mooi, of beter "Moi". Vanmorgen op bed waren het de knijpers waarmee we de klamboe dicht houden. Die vindt hij prachtig! Al tijden, maar nu kan hij ook zeggen wat hij vindt. -Die dingen zijn trouwens levensgevaarlijk, want als je je velletje ertussen knelt doet het echt pijn.-
Maar Tristan houdt van livin'on the edge en wil die knijpers elke keer weer. En dus wijzen, en roepen: "moi, moi".
Alles is "moi, moi". De tafel, je schoenen, je nieuwe tweedehands jas, opa T's auto, etc. Het is cool als je een nieuw woord ontdekt.

Ziek feestje

Zaterdag was het feestje. Het was erg gezellig. Omdat het al vroeg begon (vanaf 14.00 uur)  kwam niet iedereen tegelijk en had ik soms zelfs wat tijd om te kletsen. We boften natuurlijk wel enorm met het weer. Volgens mij was 30 september echt de laatste lekkere dag van het jaar. . Alsof de weergoden hadden gewacht met het inzetten van de herfst tot wij onze verjaardagen hadden geviert. Heerlijk was het. Ook prettig dat na afloop (rond 22.00 uur)  alles snel was opgeruimd. 

Het was alleen jammer dat Tristan weer ziek was. Weer enorm benauwd en daardoor sjagerijnig en moe. Logisch natuurlijk, maar de timing was niet oke.

En toen begon ik de optelsom te maken:
-Hij heeft het altijd in het weekend, ofwel nadat hij op de creche is geweest.
-Hij heeft het vaker nu hij een dag extra gaat
-Het is begonnen toen hij naar de creche ging en kwam frequenter toen hij ging bewegen.
-Het is altijd hetzelfde patroon: 1 dag echt ziek: zeer waterig snot en benauwd en de volgende dag gaat het alweer een stuk beter. De 3e dag is hij eigenlijk weer beter. Er is geen verkoudheid die elke keer exact hetzelfde patroon volgt en bovendien zo kort duurt.

Conclusie: het moet wel een allergie zijn voor iets op de creche.

Toevallig was 1 van de leidsters er en die zei dat de vloer die er ligt zeer oud en rot is en dat er meer kinderen zijn die last hebben als ze gaan kruipen. Er zitten gaten in het linoleum, waar het water na het dweilen onder loopt. Dat geeft natuurlijk schimmels. Een andere leidster vertelde gisteren dat ze met de GG&GD bezig zijn te onderzoeken wat er onder de vloer lig. Elke nieuwe vloer schijnt met een jaar alweer rot te zijn.
Zelfs de huisarts vond mijn verhaal zeer plausibel. Maar helaas zijn allergietesten bij kinderen onder de 4 jaar niet betrouwbaar.

Hoewel niet onomstotelijk bewezen denk ik echt dat dit de reden is voor zijn benauwdheid. Het zou wel prettig zijn, want dan heeft hij tenminste geen ernstige vorm 
van astma. Maar leuk is het natuurlijk niet. Gelukkig gaan we over 6 weken over naar het nieuwe kinderdagverblijf. Hopelijk is de vloer daar beter.
Tot die tijd gaan we weer een dag minder naar de creche, want opa T en nana zijn meer dan bereid om hem 1 tot 1,5 halve dag per week bij ons thuis op te vangen.

We weten pas echt of een allergie voor schimmels de oorzaak is van zijn benauwdheid als hij weg is van de groep en het niet meer terug komt. Ik hoop het echt!