Heb jullie gemist..

T zijn drukke tijden. Soms dan komt alles tegelijk. Afgelopen week was het nogal hectisch op mijn werk. Heb door omstandigheden 6 dagen gewerkt, waar 3 toch een stuk prettiger is. Maar het was wel erg leuk en soms is even een stapje harder lopen ook gewoon nodig. Maar nu is het klaar. Dwz: nog twee weken en dan ga ik gewoon weer terug naar 3. Stukken beter. Doe wel wat redactionele taken erbij, maar dat levert juist energie op: het is weer eens wat anders.
Vandag zijn we bij de intake van het nieuwe kinderdag verblijf geweest. Vielen met onze neus in de boter want het was de afsluiting van de kabouterweek. Ze deden de kabouterdans. Je voelt 'm al aankomen: met het liedje van kabouter Plop. Tristan, normaal altijd erg te vinden voor een dansje, stond totaal geintimideerd aan de kant te kijken naar al die nieuwe kindjes die aan het dansen waren. Hij vond het wel prachtig.
En poeslief was hij, terwijl ie toch echt midden in de peuterpubertijd zit. "Nee" is het woord van de week. -Wil je wat drinken? "Nee" en dan toch zijn beker pakken. -Wil je naar bed "Nee" en ondertussen bijna met je hoofd voorover op tafel in slaap vallen. Heel lastig! Bovendien snapt ie het niet meer als ik zeg: "Nee". Dan gaat ie gewoon door met het messenmandje uit de vaatwasser leegruimen, de krantenbak ondersteboven keren, of met de telefoon tegen het kastje rammen. Lekker dan. En bij het nieuwe kinderdag verblijf staat ie met zijn meest innemende glimlach de leidsters in te pakken.
Het leven van een werkende moeder gaat niet over rozen.