Het afscheid van de Bibelebonseberg was toch moeilijker dan gedacht. Ik had echte koekiemonster koekjes gevonden, we hadden leuke zakjes met een ontbijtkoekje, twee ballonnen en een speeltje gemaakt en voor de leidsters een lekkere chocolade letter. Er werd gezongen en er was een mooie muts gemaakt met 'Tristan is Cool', zijn uitspraak die alle kindjes inmiddels kennen. Echt geweldig! De bob-de bouwer riem ontging hem volledig, hoewel hij ontdekte dat je goed kunt kluiven op een schroevedraaier.
Toen we vertrokken had ik een brok in mijn keel. Het is toch jammer. De leidsters zijn echt schatten. Wat zou ik ze graag meenemen...
Maandag gaan we wennen bij 'Bert en Ernie'. Op zich handig om het bij Sesamstraat te houden.
Tristan heeft het allemaal niet zo in de gaten. Gelukkig!
Wel heeft hij inmiddels veel meer in de gaten. Het lukt hem zeer goed om dingen duidelijk te maken. Dies en Dese gebruikt hij samen met wijzen om te vertellen wat zijn plan is. Andere veel begruikte woorden zijn `Mooi`(mooi), `Balate´(bellenblaas), ´Kaas´(pindakaas, smeerkaas en appelstroop), ´Appe` (ook appelstroop en appels) `Manna´(mandarijn), ´Slapuh´ (slapen), `Auto` (auto), ´Iets´(fiets), ´Tappe´(stappen of lopen) en Tap (trap). Nieuw zijn de twee woord-zinnen. ´Ette oven´ (Mette woont boven) of ´Papa mee´ (papa kom je ook mee).
Verder lijkt het nog steeds erg druk met 4 dagen werken, waarvan 2 internetredactie diensten. Die mogen wel vanuit huis, maar blijkt in de praktijk lastig. Afgelopen maandag had ik enorme technische problemen en trof ik mezelf om 22.00 uur aan op weg naar de krant. Vanaf volgende week heb ik in ieder geval weer 1 dag extra thuis. Hoewel ik nog wel avonddiensten blijf draaien. Als alles goed gaat is dat de ideale combi. Twee keer 4 uur s´avonds thuis en 3 keer 8 uur overdag op de krant. Ik ben benieuwd. Wie weet kan ik dan ook mn badkamer weer eens schoonmaken..
Hallo Nienke,
ReplyDeleteIk moest ook even slikken toen ok je stukje las van het afscheid bij de Koekiemonsters. Ik moest weer denken aan de tijd dat mijn jongens voor het eerst afscheid namen van de kleuterschool, het net alsof je een tijdperk afsluit die niet meer terug komt en dat is ook zo. Het hele leven is een boek elke keer sla je weer een bladzij om die uit is en die komt niet meer terug. Daarom heb ik daar altijd last van, dat is met het afscheid nemen van een school of met een huis bij het verhuizen. Dan denk ik aan de leuke dingen die geweest zijn en niet meer terug kunnen komen. De Fransen hebben daar een mooi gezegde voor, afscheid nemen is een klein beetje dood gaan. Maar kop op Tristan heeft het straks vast heel leuk bij Bert en Ernie. De naam Bert is in ieder geval goed.
Kusjes Oma Steffie