Gillen

Leuk dat hij heeft ondekt hoe hoog hij kan gillen, alleen een beetje jammer dat hij dat nu telkens doet als er iets is dat hem niet zint. Gefrustreerd omdat hij nog niet kan zeggen wat hij wil, wijst hij naar zijn drinkfles, boterham of speeltje en doet dan "ieeeeeeee". En hard!
Bovendien wil meneer het liefst op mama's arm de hele dag worden rondgedragen en dan wijst hij naar de plek waar hij naar toe wil en dan mag mama daar naar toe lopen. Bij aankomst heeft hij alweer een nieuwe plek in gedachten en als mama dan niet snel genoeg gaat komt ie: "ieeeeeeeeee!".
Maar mama is gekke gerritje niet... toen het gisteren rond etenstijd de spuigaten uitliep lieten we hem in zijn uppie boven aan de trap achter het hekje zitten. "Fllllipppp! Brullll! Ieeeeeeeeee!" Toen ik hem streng toesprak schrok hij daar zo van dat hij heel zielig begon te huilen. En dat breekt dan weer mn hart.. Ik moest hem wel even knuffelen en kalmeren. de boodschap was wel doorgekomen. Aan tafel was hij heel lief en heeft het de rest van de avond niet meer gedaan.
Helemaal genezen is hij natuurlijk nog niet, want vanmorgen begon hij weer te piepen. Je kunt ook niet verwachten dat hij in 1 keer is genezen. Maar we krijgen het er wel uit.. op den duur.