Woensdag 21 januari was mijn moeder jarig. We gingen gezellig een hapje eten bij Quatfass op de ringdijk. Al eerder op de avond voelde ik 'nattigheid', maar toen we aan de koffie toe waren knapte er iets in me. Letterlijk dan. Gebroken vliezen.
Snel naar huis om de verloskundige te bellen. Ze (leuk: ze heet ook Nienke) zei dat de bevalling binnen 24 uur zelf op gang moet komen want anders kun je naar het ziekenhuis. Ik was nog even zenuwachtig, maar binnen een half uur had ik mijn eerste wee(tje). Het was inmiddels 22.30.
Toch nog even een tas gepakt, laatste dingen in orde gebracht. Rond 01.00 uur deed ik het licht uit om nog wat te slapen. Al snel kwamen de weeen om de 5 minuten en zette het flink door.
03.15 uur: Roland wakker gepord. Ik voelde dat het snel heftiger werd en wilde de verloskundige wel even zien. Bovendien lag Pluk nog boven te slapen en het leek me slimmer om hem te laten halen door mijn vader.
03.45: verloskundige is er en ik heb 3 a 4 cm ontsluiting. Toedeloe zegt ze vrolijk en vertrekt weer.
03.50: mijn vader trekt Pluk uit bed en neemt hem mee. Even over 4 uur zijn Lief en ik samen. Al snel nemen de weeen het over en heb ik niet veel meer te vertellen.
05.00: Fedde wil eruit. Maar 7 cm ontsluiting in een uurtje kan niet waar zijn. Dat betekend dat ik: a) dood ga, b) nu naar het ziekenhuis wil voor ruggeprikken, morfine en andere verdovende middelen of c) echt moet gaan persen. Kan nog net gillen: "Lief, bel de vlos.. NU!"
05.10: Vlos komt binnen.. denkt tas wel even in de auto te laten staan, maar hoort mij gillen op bed en gaat bliksemsnel alsnog haar tas halen.
05.15: voorbereidingen zijn getroffen, stagiare verloskundige is er ook, kraamhulp is nog niet eens gebeld. Ik mag aan de bak.
05.43: Fedde is geboren! Een blozende en helemaal gezonde baby van 58 cm en 4540 gr ligt bovenop me. Ben uitgeput, maar meer dan gelukkig. Het is weer gelukt. Thuis, op eigen kracht en zonder complicaties.
Hoeveel geluk kun je hebben?
No comments:
Post a Comment