Alweer ziek en zondag druilmiddag verveling

Ik dacht dat het kwam omdat ik bij fifteen wat verkeerds had gegeten, maar het bleek gewoon een gruwelijke buikgriep te zijn. Maar liefst vier dagen mocht ik op het toilet doorbrengen. Op dag drie was het genoeg en ging ik aan de Norit. Uiteraard met de gevreesde verstopping tot gevolg, maar zo kon ik tenminste het vrijgezellen feestje van vriendin K meemaken.
Hoewel ik dit soort feestjes meestal probeer te ontwijken, leek deze me eigenlijk wel leuk. Omdat ik al dagen leefde op kopjes slappe thee bedacht ik dat ik tenminste mee kon gaan naar de high tea in de bakkerswinkel in de Warmoesstraat. Het werd spontaan heel gezellig en ik voelde me eigenlijk (en gelukkig) best goed. We zaten gezellig te kletsen en ik vertelde het Plukkie-poepverhaal van afgelopen zomer. "Waarom staat dat niet op je blog?" riep vriendin K verontwaardigd uit. En omdat het vandaag de meeste druilerige dag van 2009 is, baby net naar bed is vertrokken, kleuter heeft bedacht dat hij die buikgriep nu wel wil hebben en ik mijn lezertjes natuurlijk dit hilarische verhaal natuurlijk niet wil onthouden volgt hieronder alsnog het verhaal van ons avontuur op Gaypride.

We gaan terug in de tijd, naar 2 augustus 2009 om precies te zijn, de dag van de canalparade, de afsluiter van Gaypride. Net als vorig jaar besloten mijn vader en ik samen de dansende homo's in de grachten te gaan bekijken en te genieten van 'onze stad' op zijn best. 's Ochtends fietste lief met Pluk toevallig over de Magere Brug en ze zagen de boten van de toeschouwers al verzamelen op de Amstel. Pluk vond het prachtig, hij wilde ook mee 's middags. Uiteindelijk liepen we dus met het hele gezinnetje en Opa T langs de Amstel en de Prinsengracht.
Het was druk, stervensdruk. Gelukkig bleek dat mijn vader (en wij via hem) iemand kennen met een woonboot langs de Prinsengracht. De oudste woonboot van de stad en de beste plek om Gaypride te zien. We zaten eerste rang en genoten! Niets druk, een geweldig feest onder een heerlijk zonnetje.
Als alle officiële boten zijn geweest komt -heb ik geleerd- het beste schouwspel: alle toeschouwerbootjes varen achter de parade aan en er ontstaat een enorme chaos op de Prinsengracht. We bleven lekker zitten en genoten verder. Pluk moest even poepen. Gelukkig kon J, de eigenaar van de boot, het hebben en mocht hij daar even rustig zitten. Lief ging met hem mee, ik zat met Bolletje op het dek.
Ze waren nog niet weg of een middelgrote sloep komt langszij en een aantal dames loopt over onze schuit om naar het toilet te gaan in de achtergelegen bar. Eigenaar J vindt het best, maar niet de hele sloep svp. "Natuurlijk niet" roept de kapitein, maar ondertussen neemt de stroom mensen die heen en weer over J's boot wandelt gestaag toe. Na een tijdje vindt J het niet zo grappig meer.
Ik zat ondertussen nog steeds met Bolletje in het zonnetje op het dek. Opeens valt me het pijpje op dat halverwege de woonboot uit de wand steekt. Ik had er al de hele middag naar zitten kijken, maar er verder geen acht op geslagen. Nu viel het me opeens op.
J en mijn vader waren ondertussen echt klaar met de stroom plassers en besloten de sloep te verwijderen. Het werd wat onaangenamer; mijn vader roept dat ze daar beter niet kunnen blijven liggen en als ze dan nog steeds niet weg willen proberen ze de sloep los te halen en weg te duwen.
Juist op dat moment is Pluk klaar met poepen en trekt hij het toilet door. Opeens is het me duidelijk waar de pijpje halverwege de boot voor dient. Ik dacht nog: 'dat kan niet waar zijn' direct gevolgd door 'nee, dat kan niet missen'. Een plens water met inhoud loost direct in de middelgrote sloep ter hoogte van de stuurkolom. Triomfantelijk roept mijn vader "ik zei toch dat je hier beter niet kon blijven liggen".
De ontzetting bij de mensen aan boord van de middelgrote sloep is enorm als ze ontdekken dat er met het water ook een ruime (want als ie gaat, dan gaat ie goed, die Pluk van mij) verrassing aan boord is gekomen. En terwijl ze bezig gaan om het afvalproduct van mijn kleine beer weer uit de boot te verwijderen hebben mijn vader en J de mogelijkheid om de boot razensnel uit te zetten en wordt hij meegenomen in de stroom boten op weg naar de Amstel.

Gaypride 2009 was geweldig, een prachtige dag, één uit duizenden, één die me nog lang zal heugen...

Bootjeschaos vanaf de Magere Brug

Ons eerste plekje eerste rang op de woonboot