Takkenrukker

De boom achter in onze tuin is niet meer zo best. Hij staat officieel in de tuin van de schuin overbuurvrouw, maar hij hangt vrijwel helemaal in onze tuin. En dat is nog niet alles, het hangen wordt steeds erger. Het tuinhuis dat eronder staat is al helemaal uit zijn voegen gedrukt. Grote kieren zijn ontstaan bij de deur en in de zijwanden.
Laatst lag ik in bed en toen wist ik opeens zeker dat het gekraak dat ik hoorde mijn tuinhuis was dat weer een stukje verder was ontwricht. Dus de boom moest wijken. Niet dat het tuinhuis daarmee te redden was, maar het risico dat de boom dan ongecontoleerd in de tuin zou storten zou aanzienlijk minder zijn.

Zaterdag was het lekker weer en ik kreeg lentekriebels. Omdat ik met de zwangere buik vorig jaar eigenlijk niets aan de tuin had gedaan begon ik vol goede moed met opruimen. Lief liet een vermoeide zucht horen (kan ze weer niet stil zitten) en besloot om na zijn kop koffie toch maar te komen helpen. Al snel kreeg hij de smaak te pakken en riep "als we dan toch bezig zijn, laten we dan meteen die boom omhalen". En zo geschiedde..

Eerst de ladder neerzetten

Dan de takken eruit zagen (jawel, dat ben ik)

Het resultaat: een kale boom

En een berg zooi in je tuin