Mondriaan

Afgelopen vrijdag, tijdens 'De Borrel' die we altijd bij ons houden en die hét moment is waarop de familie samenkomt, stond ie opeens voor mijn neus. De bak van de bakfiets. Lieve J had hem al een paar weken geleden meegenomen om hem van vrolijke kleurtjes te voorzien, maar het bleek nogal een klus. De arme man heeft zeker twee maanden geschilderd voor hij het gewenste resultaat had. Maar hij mag er zijn: de bakfiets in vol Mondriaan-ornaat

Afgelopen zondag. Het zonnetje scheen, maar het was nog wel behoorlijk fris. Het was de dag van The Head of the River, de jaarlijkse wedstrijd op de amstel die ik zelf vorig jaar nog roeide. We mochten niet ontbreken. Lief lag nog lekker te maffen, de twee mannen mochten met mij mee. In het bakkie.
Lekker warm aangekleed en gewapend met zonnebrillen gingen we ervoor.
De Lange (ik ben toch nog steeds niet uit die naam) en Pluk zaten voorin. Lange zette het op een brullen nog voor ik hem goed en wel in de speciaal aangeschafde babyschaal had gewriemeld. Pluk bleef stoicijns.
Gelukkig bleek het een alarm van korte duur want voor we de straat uit waren was Lange Lijs in slaap gevallen en bleef maffen tot voorbij de finish. Een wonder want stel je een zonnige maar winderige Amstel voor, vol schreeuwende supporters. Inclusief een brullende mama en Pluk in de bakfiets.

Mannen in bakfiets op de Berlagebrug

Uitzicht vanaf de Berlagebrug

Is het koddig of wat?

Lief moet natuurlijk ook even testen