"Mama puisje" klinkt het bij het verschonen. "Mammaah puisje!" als ik het niet meteen begrijp. "MammaaaH PUISJE" en hij wijst op zijn tenen.
Zorgvuldig inspecteer ik de tenen op wratten en/of andere griezelige bulten. Niets. Hulpeloos wijst hij op zijn sokken.
Het kwartje valt: pluisje. Van zijn sokken tussen zijn tenen. Hard blaas ik de pluisjes tussen zijn tenen vandaan. Nog even kriebelen en klaar!
"Mooi" *grijns*
*zucht* Eindeloos!
Hahahaha! De Kop heeft daar ook een hekel aan, alleen noemt zij ze 'klontjes'. Vooral maillots hebben last van 'klontjes', al dan niet zichtbaar :-)
ReplyDelete