Sunday, January 22, 2006

Het leven van een baby...

Gaat niet over rozen...
Is je oogontsteking net over, wordt je weer verkouden en krijg je de volgende tand!
Zijn rechterboventand is sinds gisteren door. Hij was al twee dagen minder aan het krabben in zijn mond, dus ik vermoedde al dat het beter ging, maar hij heeft er zo'n hekel aan als je in zijn mond voelt, dat ik dat maar zo weinig mogelijk doe. Gisteren lukt het weer even om mijn vinger in zijn mond te stoppen en inderdaad, een heuze tand! Gelukkig deze keer niet meer van die kapotte billen. Hoewel de maizena op de kast staat en dat erg goed werkt, zijn open billen natuurlijk geen pretje. Binnenkort gaan we eens kijken of hij ook al wat kan met zijn voortand: moeilijk behapbaar fruit als appels zouden nu een stuk beter moeten gaan.
Verder slaapt hij ook een stuk beter. Iig kan hij weer in eigen bedje inslapen. Een pak van mijn hart. We hebben een dag of drie naast zijn bed moeten zitten voor hij in slaap viel. Het langste dat hij het schoppen van een scene heeft volgehouden was een minuut of twintig -mijn hart brak, wat ben ik toch een muts- maar toen was het over. Nu valt hij al in slaap als hij zijn bed ziet.. Wordt vervolgens wel een paar uur later wakker voor een slokje en dan gaan wij de mist in *schaam*. Omdat ik vaak in bed voedt, val ik weer in slaap en wordt pas uren later weer wakker. Dat is nog een puntje om aan te werken, hoewel ik van mijn omgeving begrijp dat er veel kindjes vaak bij de ouders in bed terecht komen en je er beter relaxed mee om kan gaan. Dus dat doen we dan maar..

No comments:

Post a Comment