De arme man heeft een oortonsteking te pakken. Hij was al een paar dagen uit zijn hum, maar vannacht begon hij echt te spoken. Hij voelde zicht zo beroerd dat hij zelfs geen boekje meer wilde lezen (en dan is het slecht!). Toen ik na twee bekertjes warme melk weer naar mijn bed wilde kreunde hij: "Tristan beetje auw". Hij wees naar zijn oor.
Natuurlijk meteen temperaturen en hij had ook koorts. Met een paracetamolletje lukte het hem gelukkig om weer in slaap te komen.
Vanmorgen meteen naar de dokter en de diagnose was een oorontsteking die op het punt van doorbreken staat. Niet dat ze er wat aan doen. Maar dan weten we tenminste wat er aan de hand is. Ik geloof ook niet in het direct volstoppen met pillen, dus we kijken het even aan.
"U kunt een behoorlijk 'loopoor' verwachten", zei de dokter. En: "drie maal daags paracetamol toedienen".
"En voor de slapeloze ouders?" probeerde ik nog. Maar daar had hij geen antwoord op...
Zielig hoor dat mijn Pluks een beetje auw' heeft. Ik hoop maar dat zijn oor snel leegloopt zodat de druk ervan af gaat en de pijn minder wordt.
Ach gossie, zielig zo'n pijnlijk oortje. Inderdaad maar hopen dat zijn oortje gauw de schoentjes aantrekt en gaat "wandelen". Hele dikke kus voor het ventje en een hele dikke knuffels voor de slapeloze ouders.
ReplyDeletePetra
Het arme mannetje (en arme ouders ook een beetje). Veel beterschap!
ReplyDeleteHallo Nienke,
ReplyDeleteIk weet wat het is een beetje auw aan het oortje, Roland had er als kind ook vaak last van. Slapeloze nachten hebben wij er ook van gehad.
Het is jammer dat hij behalve de goede ook de slechte dingen van zijn vader heeft gekregen.
Sterkte en ik hoop dat het gauw weer over is.
Kusjes van oma Steffie