Tellen

Van het weekend was oma Steffie jarig. Reuze gezellig was het, de hele familie was aanwezig.
De ouderwetse gekleurde houten blokken hadden ook hier intrede gedaan en was ook bij opa Bert en oma Steffie gegarandeerd succes.
Ik zet even te kletsen met tante Tineke op de bank en Pluk kwam me blij een aantal blauwe blokjes laten zien die hij had verzameld. Tante Tineke zegt: "hoeveel blokjes zijn dat dan?" en ik dacht: "sure.. mijn 2 jaar en 9 maanden oude peuter kan zeker tellen". Tot mijn stomme verbazing zegt ie: "1, 2, 3, 4, 5 blokjes". Helemaal goed.
En dan moet je dus als mama cool blijven kijken. 'Tuurlijk kan ie tellen, kan ie al van zn geboorte...'

De dag ervoor had ik trouwens ook al zo'n momentje.
We deden uitgebreide boodschappen in de AH. En dan moet je geen haast hebben. Vóóral geen haast hebben. Hij ging achter de paal bij de groenteafdeling staan en begon te tellen. Ik ging aan de andere kant van de paal staan om me te verstoppen (blijft een leuk spelletje). Zonder problemen telde hij tot tien! Na tien kwam twaalf, dus toen hield het ook op, maar ach wat zou het.
Ik roep: "ben verstohopt". Hij natuurlijk zoeken. Achter de paal, waar ik snel omheen rende. Na een paar rondjes liet ik me vangen en we hadden reuze lol. De andere mensen op de groenteafdeling ook trouwens. Altijd gezellig bij ons in de Albert Heijn!