It makes you stronger!
Het was weer heerlijk. Hoog op de berg, prachtig uitzicht, de wind door je haren en de geur van verse sneeuw in je neus. Het leven in Amsterdam leek zo ver weg. Het afgelopen jaar weer fijn in perspectief kunnen zetten. Boven op de berg, afhankelijk van de elementen lijkt alles onbelangrijk.
Maar om er te komen was even anders. Er was gewaarschuwd voor heftige sneeuwval in Rhone-Alps nabij Lion. Precies waar wij vorige week vrijdag zouden overnachten. Met een gangetje van 50km p/u achter een sneeuwschuiver aan tuffen en hopen dat er niemand remt. Een gekkenhuis op de weg en dan heb ik het niet eens over hoe we de berg op moesten komen. Gelukkig had lief geoefend met de sneeuwkettingen dus toen die zaterdagochtend al direct beneden aan de berg om het wiel moesten worden gelegd was dat een eitje. Het was voor ons de eerste keer dat we in zo'n pak sneeuw de berg op moesten rijden.
Op de terugweg leek alles voorspoedig te verlopen tot dat we de Belgische Ardennen binnen reden. IJzel, sneeuw en regen wisselden elkaar af in een onverwachte mix van weersomstandigheden. Vlak voor onze neus gebeurden twee ongelukken. Slachtoffers lagen midden op de weg tussen de brokstukken van de auto's.
Met geknepen billen zat ik achter het stuur.
"Zolang ik niet hoef te remmen gaat het goed" en " waarom halen die idioten me met 80 km links in?"
Op de achtergrond klonk 120 decibel van een uitgeput Bolletje die niet in slaap kon komen.
Twee uur later dan gepland en uitgeput kwamen we in Amsterdam aan.
Maar wel voldaan en mentaal klaar voor het volgende jaar.
Het was weer heerlijk. Hoog op de berg, prachtig uitzicht, de wind door je haren en de geur van verse sneeuw in je neus. Het leven in Amsterdam leek zo ver weg. Het afgelopen jaar weer fijn in perspectief kunnen zetten. Boven op de berg, afhankelijk van de elementen lijkt alles onbelangrijk.
Maar om er te komen was even anders. Er was gewaarschuwd voor heftige sneeuwval in Rhone-Alps nabij Lion. Precies waar wij vorige week vrijdag zouden overnachten. Met een gangetje van 50km p/u achter een sneeuwschuiver aan tuffen en hopen dat er niemand remt. Een gekkenhuis op de weg en dan heb ik het niet eens over hoe we de berg op moesten komen. Gelukkig had lief geoefend met de sneeuwkettingen dus toen die zaterdagochtend al direct beneden aan de berg om het wiel moesten worden gelegd was dat een eitje. Het was voor ons de eerste keer dat we in zo'n pak sneeuw de berg op moesten rijden.
Op de terugweg leek alles voorspoedig te verlopen tot dat we de Belgische Ardennen binnen reden. IJzel, sneeuw en regen wisselden elkaar af in een onverwachte mix van weersomstandigheden. Vlak voor onze neus gebeurden twee ongelukken. Slachtoffers lagen midden op de weg tussen de brokstukken van de auto's.
Met geknepen billen zat ik achter het stuur.
"Zolang ik niet hoef te remmen gaat het goed" en " waarom halen die idioten me met 80 km links in?"
Op de achtergrond klonk 120 decibel van een uitgeput Bolletje die niet in slaap kon komen.
Twee uur later dan gepland en uitgeput kwamen we in Amsterdam aan.
Maar wel voldaan en mentaal klaar voor het volgende jaar.
uitzichtje
Pluk op skiles
J in het avondzonnetje
Zus aan Chocolat Chaud
Geweldigenoten!
ReplyDeleteKusz
Jezusje