gemist?

Een gewone dag:

Ik moest even met Zus de stad in. Lief haalde Pluk op van de creche. Rond zes uur waren we weer thuis. Toen ik de deur open deed stak een stralend kereltje (met weer eens last van pusogen) zijn hoofd om de hoek van de kamer.
Met open armpjes rende hij op me af. Een dikke-dikke knuffel en kus.

"Ik heb jou gemist, mama!"

"Ik jou ook mijn schat"

*zucht*