De thuiscomputer is al meer dan een week stuk. Hopeloos stuk. Het moederboard is overleden. Natuurlijk is hij al naar de dokter geweest, maar die zegt dat het hopeloos is. En nu moeten we een nieuw moederboard kopen.
Maar omdat we een schattig en stil computertje hebben, een snoezige barebone die niet veel plaats in neemt en dus heel speciaal is, is dat niet zomaar even gedaan. Die krengen kosten het vijfvoudige van een normaal moederboard. En ze moeten speciaal geimporteerd worden uit verweggistan.
En daar baal ik van.
Normaal als er iets stuk gaat aan je computer grijp je het aan om weer eens een upgrade te doen. Sneller processortje erbij en je bent weer klaar voor een jaar. Maar nu mogen we ff 200 euro uitgeven om weer gewoon de dagelijkse dingen te kunnen doen.
En je weet pas wat je mist als het er niet is.. en dat wordt nu pijnlijk duidelijk. Behalve dat ik mijn lieve bloglezertjes al twee weken heb moeten teleurstellen en ook de leuke foto's niet van de camera kan halen, kom ik er gisteren achter dat ik ook niet bij mijn adressen bestand kan. Voor de kerstkaarten... Leuke kaartjes gekocht, decemberzegels in huis, helemaal klaar om te schrijven, maar noway dat ik ze kan versturen.
Dit worden dus heeeele late kerstkaartjes dit jaar.
-sorry mensen!
:-(
No comments:
Post a Comment