Voor de operatie

Dus ik heb een 'kissing lesion'. Wtf?
Volgens mijn orthopeed heet het zo als zowel je bot als het kraakbeen in je kie beschadigd is en het in het gewricht over elkaar heen schuurt.
Dus daarom kan ik niet meer zonder pijn de trap op, een bergje op fietsen, op mijn knieën zitten, springen, rennen, etc.

Oplossing?
Opereren.
Alweer.

En gaat het dan over? Misschien wel en misschien niet. Gelukkig is er wel een goeie kans dat het beter wordt.

En dan vraagt iedereen of ik 'er tegen op zie'. Nou echt zin heb ik er niet in, nee.

We zullen zien. Morgen om kwart over zeven mag ik me melden in het OLVG.



- Posted using BlogPress from my iPad

Twijfels

In de weken voor Sinterklaas moet je minmaal één keer in de Bijenkorf zijn geweest. Eerst sfeer proeven; lichtjes in de binnenstad, de gezellige drukte, hotdogkarretjes en koude wangen.

Dan die grote glimmende winkel in, met de dure merken op de begane grond en dan tussen de handschoenen en mutsen door en met de roltrap naar boven.
Op de eerste verdieping hangen ze: de klimpieten die in die hele hoge hal met pakjes op hun rug op en neer klimmen.

Als kind deed ik dat al met mijn oma. Zelfs toen ik allang niet meer in het sprookje geloofde, genoot ik van de pieten die eindeloos op en neer klommen. Als ik ze zag geloofde ik zelfs weer een beetje.

Hoe ironisch is het dus dat Pluk me uitgerekend op de bovenste verdieping van De Bijenkorf, voor de glazen wand met uitzicht op die pieten, vraagt: "mama, bestaat Sinterklaas soms helemaal niet?"

*slik*
(Ik heb me voorgenomen om mijn kinderen niets op de mouw te spelden en ook op dit soort levensvragen altijd eerlijk antwoord te geven om ze de teleurstelling van de in duigen gevallen droom te besparen, Maar dit komt wel erg snel. Wat nu?)

"Nou eh... Wat denk je zelf?"

"Kopen jullie de kadootjes soms?"

*Neemt kleuter apart om niet de droom door te prikken van de andere kindjes die met hun neus tegen het raam zich staan te vergapen aan de klimpieten*

"Met Sinterklaas vieren we het feest van Sinterklaas. En het kan best wel zo zijn dat er soms mensen Sinterklaas een beetje moeten helpen. Waarom denk je dat eigenlijk?"

"Waarom krijg ik niets van mijn verlanglijstje dan?"

"Omdat het nog geen pakjesavond is natuurlijk. Verlanglijstjes zijn voor de Grote Kado's van pakjesavond"

*ziet nog steeds twijfel in zijn ogen*

"Ik zal er persoonlijk op toezien dat wie Sinterklaas ook is, hij jouw lijstje krijgt. Maar wie is er nou Sinterklaas?"

"Nou eh gewoon, Sinterklaas natuurlijk!"

*pfiew*



- Posted using BlogPress from my iPad

Kippetje?

Een idiote kerstmuts bij de Intratuin. Ik
Mocht nog net een foto maken voor hij m wordend van z'n hoofd trok.




Maar deze is ook leuk:



- Gepost vanaf m'n iPhone

Op een druilerige dag

Nog even wat vakantiefoto's. Gewoon omdat het zo makkelijk kan vanaf m'n iPad. :)


Mr macho.


Yoghurtje?



"Kijk mij es ff cool zijn in die 4X4".


Broertjes (of boertjes zoals bolletje zou zeggen).


Privézwembad bij de wijnboer





Wijnproeven, zwembadproeven... All the same


Frans dorpje


Pech op de Mont Ventoux



Mr macho 2


Pies-pousje ijsje.

- Posted using BlogPress from my iPad

Oksen

Het kleinste jongetje kletst me inmiddels de oren van de kop. Hij doet pogingen om zinnen met drie tot vier woorden te maken. In besloten kring heeft hij alle praats, maar in gezelschap is hij nog wel wat verlegen.
Ondanks zijn heerlijke peuterverbasteringen weet hij prima duidelijk te maken wat zijn gedachten zijn.

Onder m'n favorieten zijn:
Oksen (sokken)
Appoluut (absoluut, Pluk zei toen hij dezelfde leeftijd had appolu, een beetje op z'n Frans)
'N beetsje (een beetje drinken, maar ik hoor helaas steeds vaker "tinkuh", wat gewoon drinken betekent).
Pies-pousje (Mickey Mouse).

Minder favoriet bij mij is trouwens "Nee", of de vaker gebruikte variant "Nee, Nee, Neeheee!". Een kreet die we de laatste week telkens tussen half zes en zes uur 's morgens hoor als hij vindt dat hij is uitgeslapen. En dat terwijl hij net het doorslapen had ontdekt.

"'t is gewoon een fase" zou m'n moeder zeggen..

- Posted using from my iPad

Test

Dus ik blog te weinig, daar waren we het al over eens. En dat is jammer, want hele periodes gaan voorbij zonder dat ik mijn dagboekje bij houdt. Hoe kan ik nou ooit onthouden wat mijn Bolletje en Pluk deden in deze periode van te wenig slaap en knie operaties. Dus ik denk: we doen het eens op een andere manier. Eens kijken of we we kunnen bloggen via de iPad die ik via mijn werk heb geconfisqueerd.

Dit is dus een test.
:)

- Posted using BlogPress from my iPad