Pus, ps, pjis?

Heerlijk is het moment van thuiskomst na een dag hard werken. Kleuter hoort de deur, trekt een sprintje en werpt zich onder een enthousiast 'mamaaaa' in mijn armen. Alsof hij me echt gemist heeft.
Als ik de woonkamer binnenkom zit Bolletje meestal al blij naar me te grijnzen. Hij steekt zijn armpjes omhoog als duidelijk gebaar dat we moeten knuffelen. Daarna lopen we door de kamer waarbij we de dingen opnoemen die we tegenkomen: vliegtuig, plant en poes. Hij wijst ze aan en ik benoem.
Woensdag was het opeens anders. Hij zag poes, wees er blij naar en riep: "pus" of misschien was het "psh" of misschien toch meer "pjis", maar hij
maakte een op 'poes' gelijkende klank. En niet 1 keer per ongeluk, maar hij bleef wijzen en 'pjissen'.
Volgens mij is het officieel: Bolletje's eerste woordje is 'pjis'.

- Gepost vanaf m'n iPhone

Appeltaart met slagroom

Lekker smikkelen. Onze kleine Kliko lust er wel pap van. En zeker van appeltaart met slagroom op zijn verjaardag.

Flitsjaar

Vandaag is het alweer een jaar geleden dat Bolletje werd geboren. Zoef, weg jaar. Weg klein hoopje mens dat onschuldig in mijn armen ligt.
Kan zeggen dat het een mooi jaar was, maar dat neemt niet dat knagende gevoel weg.

Blijf klein, baby. Blijf altijd mijn kleine baby.

Maar nee, baby loopt langs de tafel en trekt zich overal aan op. En probeert terwijl ik dit schrijf m'n iPhone uit m'n hand te trekken.
De babywalker die hij voor zijn verjaardag kreeg is een succes. Trots als een pauw stapt hij ermee door de kamer.








- Gepost vanaf m'n iPhone

Staan

Bolletje wil nog maar 1 ding: staan. Het mooiste is aan de tafel, want dan kun je er van alles afvegen.





- Gepost vanaf m'n iPhone

If it doesn't kill you

It makes you stronger!

Het was weer heerlijk. Hoog op de berg, prachtig uitzicht, de wind door je haren en de geur van verse sneeuw in je neus. Het leven in Amsterdam leek zo ver weg. Het afgelopen jaar weer fijn in perspectief kunnen zetten. Boven op de berg, afhankelijk van de elementen lijkt alles onbelangrijk.
Maar om er te komen was even anders. Er was gewaarschuwd voor heftige sneeuwval in Rhone-Alps nabij Lion. Precies waar wij vorige week vrijdag zouden overnachten. Met een gangetje van 50km p/u achter een sneeuwschuiver aan tuffen en hopen dat er niemand remt. Een gekkenhuis op de weg en dan heb ik het niet eens over hoe we de berg op moesten komen. Gelukkig had lief geoefend met de sneeuwkettingen dus toen die zaterdagochtend al direct beneden aan de berg om het wiel moesten worden gelegd was dat een eitje. Het was voor ons de eerste keer dat we in zo'n pak sneeuw de berg op moesten rijden.
Op de terugweg leek alles voorspoedig te verlopen tot dat we de Belgische Ardennen binnen reden. IJzel, sneeuw en regen wisselden elkaar af in een onverwachte mix van weersomstandigheden. Vlak voor onze neus gebeurden twee ongelukken. Slachtoffers lagen midden op de weg tussen de brokstukken van de auto's.
Met geknepen billen zat ik achter het stuur.
"Zolang ik niet hoef te remmen gaat het goed" en " waarom halen die idioten me met 80 km links in?"
Op de achtergrond klonk 120 decibel van een uitgeput Bolletje die niet in slaap kon komen.
Twee uur later dan gepland en uitgeput kwamen we in Amsterdam aan.
Maar wel voldaan en mentaal klaar voor het volgende jaar.

uitzichtje

Pluk op skiles

J in het avondzonnetje

Zus aan Chocolat Chaud

Schoonheid

Het is een heel gedoe zo vlak voor de vakantie. Kinderen naar school en crèche over de ondergesneeuwde straten. Glibberend met je fiets. Te grote kleuter in te klein fietsstoeltje. Bakfiets staat definitief op slot door vastgevroren Abus.
Toch net voor de bel de school weten te bereiken. Nog geen koffie gehad. Druppels zweet onder m'n net te warme muts.
Kleuter is binnen. Nu weer ontspannen. Om de hoek van de straat een prachtig wintertafereel. Het zou me bijna zijn ontgaan..



- Gepost vanaf m'n iPhone

Snertweer

Twee januari, het vriest dat het kraakt. Echt weer voor zelfgemaakte snert. Dankzij de iPhone app van Albert Heijn (appie) een prima recept gevonden en met een druk op de knop de ingrediënten op mijn lijst gezet. Na de boodschappen samen met Pluk de keuken in, lekker knutselen. En zowaar: na een half uurtje hakken en snijden en drie kwartiertjes pruttelen was daar een enorme pan huisgemaakte snert.. die Pluk natuurlijk niet te eten vond.








- Gepost vanaf m'n iPhone

Babytutten

Vriendin R en baby E waren hier vandaag. Baby E is een maandje jonger dan Bolletje en die twee kunnen het prima vinden. E is al een stukje groter dan Bolletje en kennelijk gek op mannen. Lief deed het al goed, maar toen Bolletje wakker werd stortte ze zich letterlijk boven op hem. Toen hij van de schrik bekomen was wisselden ze drinkbekers uit en aten elkaars soep op. Het was heel gezellig.





- Gepost vanaf m'n iPhone