Bolletje en het Melkwalhalla

Pluk heeft een nieuwe bijnaam voor Fedde: Hozebolletje-bolletje.

Bolletje is een echte tietenman. Heerlijk gulzig kan hij bij me drinken. Als hij helemaal voldaan is laat hij de tepel half los en schenkt me een flauwe glimlach. "Lekker, mama". Als je hem vervolgens overeind hijst voor het boertje hangt hij als een soort zatte hamster in je handen, nauwelijks nog in staat om zijn ogen open te doen. Bolletje in het Melkwalhalla.

Dat blijkt wel, want gisteren mocht ik met Bolletje, een naam die in meerder opzichten van toepassing is, naar het consternatiebureau. Gelukkig naar de enige leuke arts die er rondloopt.
Alles helemaal in orde. Reflexen prima, ontwikkeling prima. "Goh, het is een stevige jongen, mevrouw". Toen alles was gemeten, mocht ik de curves bekijken.
Hoofdomtrek iets boven gemiddeld.
Lengte net onder de bovenste lijn. Echt gegroeid is hij niet, maar 59cm blijft behoorlijk voor een baby van 5 weken.
Gewicht.. boven de bovenste curve.. en dat terwijl borstgevoede kindjes er juist meestal onder blijven. Hij weegt nu 5860 grammen, schoon aan de haak.

Het is me gelukt, een nieuw record: binnen 5 weken obesibaby 2 gecreeërd..

De beroemde Fedde-frons

Scheel.. en lachen

***

Pluk in het ziekenhuis

Vorige week woensdag alweer moest Pluk voor de laatste operatie. Door een paar ingegroeide huidcellen was er na de laatste operatie een vetbultje ontstaan in zijn voorhuidje. Die moesten nog even worden verwijderd. Kleine ingreep. Voor volwassenen zou het onder een lokale verdoving kunnen, maar omdat het op een delicate plek zat moest Pluk wel een roesje zodat hij helemaal weg zou zijn. Gelukkig hoefde hij deze keer geen ruggeprik.

Hij was ingeroosterd om 11 uur. Dat was al een opgave, want hij mocht 's morgens dus alleen een beetje diksap. Meneer had brulhonger. Binnen notime klokte hij een hele fles diksap weg en dat viel verkeerd, dus dat kwam er direct weer uit. Toen was er ook nog vertraging. Twee uur te laat werd Pluk geopereerd. Toen had hij natuurlijk helemaal brulhonger.

Roland bracht hem weg en ik mocht bij hem toen hij net weer wakker was. Totaal dizzy trof ik hem aan in het operatiebed. Het eerste dat hij vroeg was of hij nu ein-de-lijk die eierkoek mocht eten die ik in mijn tas had zitten. Dat mocht gelukkig.

We waren de laatsten die dag die werden geopereerd, maar omdat Pluk zo stoer was; hij had helemaal niet gehuild, en hij direct wilde eten en drinken, waren we de eersten die ook weer vertrokken.
Wat ben ik trots op mijn kleine stoere vent!

Koekoek

Wat nou obesitas?

Infuus mag eruit

Haaaaaa eierkoek!

Pluk en het avontuur met de roze meisjes

Pluk is GEK op dansen. Vooral thuis in de huiskamer, maar ook voor de albertheijn waar iemand met een gitaar zit, op knalharde muziek die uit die hippe boetiek schalt of op de muzak die je hoort in het tuincentrum.

Vorige week waren Dorien en Julia voor het eerst naar balletles geweest en zelfs kleine bouwvakker Julia had zich kostelijk geamuseerd. En omdat we natuurlijk niet willen blijven hangen in de standaard door sekse bepaalde hobby's vond ik dat het tenminste de moeite van het proberen waard was. De proefles was toch gratis.
Ik was al gewaarschuwd: er zijn weinig jommes.. of eigenlijk helemaal geen één. Maar dat alle meisjes roze balletpakjes droegen vond ik wel verrassend.

Pluk en Julia gingen helemaal los. Rondjes rennen, gek doen voor de reusachtige spiegel, op-je-hoofd-staan-spelletjes. Alles was leuk. Maar het groepsgebeuren vond Pluk in het begin toch een beetje eng en Julia vond het vooral stom. Die wilde gewoon ongedwongen op-je-hoofd-staan-spelletjes spelen.

Beanbags (zakjes gevuld met bonen) werden uitgedeeld en die moesten worden vertroeteld als lieve beestjes. Daarna mocht je heen en weer rennen (of dansen) met een sjaaltje. De roze meisjes deden alles keurig zoals het moest.

Nadat Pluk over zijn eerste angst heen was ging hij gelukkig helemaal los en vond hier daar zelfs een masculine invalshoek: "je kunt je beestje ook op je voet leggen en omhoog schoppen, dan is het net een voetbal".

Het bewegen en de muziek vond hij geweldig, maar die horde roze meisjes was wel een beetje teveel van het goede. Vlak na de les hoefde hij eigenlijk niet nog een keer: "mam, ik wil toch liever op zwemles". Na het middagdutje had hij zich bedacht: "mam, ik vond de dansles toch wel leuk."

We gaan eerst het zwemmen ook maar eens testen.

Met je 'beestje' op je hoofd

Pluk en Julia tussen de roze meisjes

Pluk en Julia spelen liever met de hoepels dan met de roze meisjes mee te doen

Wijsneus

De middenweg is een centrale aanvoerroute voor ziekenauto's op weg van en naar het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis.
Pluk en ik hangen een beetje op de bank. Buiten klinkt een sirene.

"Hoor eens Pluk, een tatoe"

(volledig ABN) "Nee hoor, dat is een ambulance"

*sprakeloos*

3 weken

Vandaag is Polletje Piekhaar precies 3 weken. En hoewel de driedubbele onderkin niets te raden over laat, wilde ik toch wel even weten of meneer wel groeit. Bij het borstvoedingscentrum dat hier om de hoek zit kun je gewoon inlopen en even wegen. Bovendien zijn ze er een stuk aardiger dan op het consternatiebureau en er is uitverkoop, dus een uitgelezen moment om even langs te gaan. Kon ik meteen mijn ervaring met mijn hypernieuwe mega-coole borstkolf even vertellen.
5040 gram weegt de kleine-grote man nu. Ruim de 5 kg gepasserd. Nu weet ik waar al die liters moedermelk naar toe gaan. :-) De luiertaart (zie foto's hieronder) van Irma is natuurlijk al ruim op.

Ook blij waren ze met mijn ervaring met de Medela Freestyle borstkolf. Wat een turbo-cool apparaat is dat! Het mooiste is dat hij draadloos (oplaadbare accu) werkt en dat je dat dingetje (hij past in de palm van je hand) dus 'even' pakt om te kolven. Ik heb (voor de kenners) nu al een opbrengst van 150 cc in 7 minuten. Met de Avent handkolf waarmee ik bij Tristan 8 maanden heb geworsteld deed ik over de zelfde hoeveelheid 3 kwartier!
En we hadden mazzel: we hebben het apparaat via Ebay uit Engeland laten komen (nieuw in doos) voor 100 euro minder dat hij hier kost.
I love the Internet..

En dan nu weer eens wat foto's

Tummytub blijft heerlijk

De kundige papa

De luiertaart

De luiertaart wordt ontmanteld

Dromertje

Consternatiebureau

Pluk mocht gisteren voor de laatste keer naar het consternatiebureau. De laatste DKTP-prik en natuurlijk de algemene checkup. Pluk heeft het niet zo op het consternatiebureau. Ik ook niet trouwens.

Als eerste hebben ze er allemaal leuk speelgoed, maar daar mag je niet (te lang) mee spelen, want je moet domme testjes doen met blokjes enzo. Totaal stompzinnig en geen uitdaging. Vooral die ogentest is vervelend. Je krijgt een plastic brilletje op waarmee je nog maar met 1 oog kunt kijken. En dan moet je met zo'n stom vorkje aangeven aan welke kant het rondje niet gesloten is. Stom! en het duurt vooral veel te lang.

Dan natuurlijk wegen en meten. Dat is ook altijd een crime. En deze keer helemaal. Dof hoorde ik het vonnis aan: "mevrouw, uw kind is obesitas." WAAAT? Zijn ze nou helemaal belazerd? Pluk is een bulletje, maar toch geen schommelende dikzak?
"Ik stel voor dat u even een extra afspraak maakt en op het dieetspreekuur komt" hoor ik het mens in de verte murmelen. Om dr koest te houden vertel ik haar fijntjes dat ik best een keer extra wil langs komen, maar dat ik geen behoefte heb aan een voorlichtingsavond met tokkies die het verschil niet weten tussen een zak patat en een salade.

Mijn kind voldoet niet aan het gemiddelde en heeft dus nu een stempeltje gekregen. Dat sucks!
Heb wel even onderzoek gedaan. Via deze site kun je de BMI van je kind berekenen. Volgens deze berekening heeft Pluk wel wat last van overgewicht, maar gelukkig geen obesitas, en nog sterker: met 1 cm erbij en 1 kg minder (hij schommelt tussen de 20 en 21 kg, gisteren was hij toevallig 21kg) is hij gewoon gezond.

Consternatiebureau..

Poep-kampioen

Flur (Het blijkt een hardnekkige bijnaam: Pluk noemt Fedde nog steeds Flur), is kampioen schone luiers volpoepen. Vooral 'snachts is dit een leuk spelletje.
Bij de nachtvoeding geef ik eerst 1 borst, dan geef ik Lief een por en mag hij 'tussentiets' de luier fixen zodat ik even naar toilet kan. Vrijwel elke nacht tref ik hem zuchtend en steunend aan, drie nieuwe ondergescheten luiers liggen op het bed, hij is aan het zwoegen op luier nr vier. Baby ligt ondertussen op zijn rug te kreunen, een geluid dat we inmiddels herkennen als persen.
Lief probeert voor de vierde keer Flurs beentjes op te tillen voor een beetje creme op de babybillen. Het optillen van babybillen werkt een beetje als een pomp: elke keer dat je ze omhoog doet pomp je er een nieuwe lading uit.
De kunst is dus om het verwisselen van de luier(s) zo te plannen dat een eventuele nieuwe lading tenminste niet het rompertje en de pyama bevuilt.
Routine van het baby verzorgen begint wel een beetje terug te komen. De badactie van vandaag had ik in een kwartiertje voor elkaar, maar v.w.b. de timing van de (nachtelijke) luiers hebben we nog een lange weg te gaan.

Terug naar de werkelijkheid?

Kraamperiode van 10 dagen is officeel voorbij. Maar de roze wolk duurt voort.

Gisteren een 'regeldag'. Dat wil zeggen dat baby voor het eerst midden in de nacht niet te verzadigen was. 2 uur ben ik bezig geweest om het hongerlapje te voorzien van eten. Maar niet dat ik klaag; dat was voor het eerst en vannacht was alweer prima. Baby valt tussen 21.30 en 22.30 zelf in slaap, gaat rond 23.00 uur mee naar bed, vraagt rond 03.30 om een voeding en maft vervolgens door tot een uurtje of 07.00. Heerlijk!

Pluk is nog steeds erg blij met zn broertje (zie onderste foto). "Hallo lieve flur-pus-oogje", hij blijft kusjes geven en vroeg gisteren zelfs of er niet nog een jommetje bij kon komen. Hij is soms wel een beetje van slag. Een klein dingetje kan ervoor zorgen dat hij ontroostbaar is, of enorm gaat dreinen. Ik denk dat het een teken is dat ie een beetje extra aandacht wil. En dat krijgt hij dan ook. Even een verhaaltje vertellen of in de gang met de bal spelen doet al wonderen.

Kraambezoek: Tal en consorten

Meer kraambezoek: Oma Toni

Voor het eerst naar buiten, Pluk duwt de wagen

Wattisielief!