Boterham

Gesprek:

"Mag ik een boteham asjebieft?"
"Natuurlijk mopje, wat wil je erop?"
"Pindakaas"

-onderweg naar de keuken overpeins ik: pindakaas, doe je dat met of zonder boter? In principe natuurlijk zonder, maar dan is het toch wat droog. Maar echt noodzakelijk is boter niet want pindakaas plakt al uit zichzelf. En lust hij boter uberhaupt wel?-

"met boter asjebieft, mama"

-gelukkig: dat is duidelijk-

"Ik ben uit"

Grap van de week:

Pluk heeft van zichzelf de energie van een enorme wervelwind en is druk aan het spelen. Opeens staat hij stil. Het enige dat beweegt zijn zn ogen. Die kijken of iemand zich met hem bezig houdt. Met minimale lipbeweging zegt hij: "ik ben uit". En als je niet snel genoeg reageert: "het knopje zit op mijn been". De bedoeling is dan natuurlijk dat je hem weer aanzet zodat hij weer kan bewegen.

Hilarisch!

Ps: Deze grap kan ook heel goed tijdens het winkelen, in bad, of tijdens het eten. En het knopje kan ook op zijn arm zitten of op zijn buik.
Pps: Uitzetten kan ook, maar natuurlijk niet op de momenten dat je dat het liefste zou willen

Drakestreken

Nooit gedacht dat ik het 'heerlijk rustig' zou noemen wanneer twee peuters van 2,5 mijn huis afbreken en ik gezellig met vriendin op de bank kan kletsen.

Het samenspelen gaat steeds beter. Bret is maar 6 dagen jonger dan Pluk dus die twee begrijpen elkaar perfect. Zelfde fase, zelfde beleving, zelfde drakestreken...

Bret moest even wennen, maar nadat we met zn allen hard op tafel hadden gemept was de broederschap gesmeedt. De huiskraan moest het ongelden en wist je dat auto's ook kunnen vliegen en dat je met keukenspeelgoed pizza's kunt bakken maar dat heel hard rammelen nog veel leuker is?

De jongens vermaakten zich prima en Irma en ik konden gewoon even lekker kletsen.

Aan het einde nog wel even wat auto's van de deurmat gevist die door de brievenbus naar buiten waren gegooid, maar verder hadden ze geen blijvende schade aangebracht.

"Was leuk met Bret en Irma" mopelde Pluk nog voor hij uitgeput in slaap viel.

Amsterdam marathon

Vandaag de Amsterdam marathon. Leuk, want ze lopen praktisch in de achtertuin. We stonden op 31 km, aan de Hugo de Vrieslaan. Vlak bij de drink- en sponzenvoorziening. Er was een hoop te zien dus.

Tristan vond het prachtig. Aanmoedigen zit hem in het bloed, dus driftig klapte hij mee op papa's nek. "Kijk mama: rennende stokjes".

Thuisgekomen konden we nog net de finish zien. Een feest van herkenning: "ooh, daar zijn ze weer".

De oplossing!

Ollilot= Olifant (maar helaas weet hij al een tijdje dat het olifant is)
YamYam= Speen (geen idee waarom hij dat zo noemt) (jammer Tal..)
Atelepje= Knijpfruitje (tja....?)
Kloatielo= Kroatie (de RRRR blijft moeilijk)
Dattisss= Wat is dat? (goedzo Tal!)