weer 05.45 uur

Vanmorgen was hij er weer vroeg. Als ik moet werken en Tristan komt rond 6 uur 's morgens, dan staat Roland op en gaat met hem beneden zitten. Maar voor zessen is echt te gek! dus vanmorgen besloten we hem weer snel terug te leggen na een slokje bij mama. Roland en ik waren al in discussie hoe lang we hem zouden laten mekkeren en hoe we het structureel gingen oplossen. Dat zijn overigens niet echt onderwerpen om voor zes uur 's morgens te bespreken, maar soms tref je je zelf aan in een verhitte discussie terwijl je bezig bent wakker te worden.
Maar pluks besloot binnen een minuut dat hij inderdaad nog best wilde slapen en viel doodleuk weer in slaap tot 8.15 uur.
Dus dat is de oplossing.. verduisterings gordijnen (80 euro?!), oogkapjes, uitputting etc. ten spijt;
gewoon terug leggen is dé oplossing!

Fatboy

Bij onze super coole nieuwe lcd-tv van Samsung kregen we een fatboy cadeau. Geniaal apparaat, helemaal voor kinderen. Ze kunnen er lekker in en op spelen. Voor volwassenen is het natuurlijk net zo leuk. Het is de ouderwetse zitzak, maar dan in een nieuw -en tamelijk robuust- jasje.
Gisteren arriveerde het knaloranje apparaat. Reusachtig is ie. Heb ook geen idee waar ik m moet laten. Hij is zo groot dat je er met zn tweeen op kunt zitten zoals in een 'love-seat'. Handig voor verjaardagen, maar op de gewone doordeweekse dag hebben we echt genoeg aan onze bank met stoelen. Maar voor je kind heb je het over he.. daar doe je alles voor. Als hij het maar leuk vindt.
En dat vind ie dus niet.. Doodsbenauwd is ie voor het oranje monster in verschillende gedaanten. Logisch ook, want het apparaat is zeker 5 keer zo groot als hijzelf. Dus daar zitten we dan met een reusachtige fatboy en een kind dat begint te grienen als hij te dicht in de buurt komt.
Misschien dat hij het wel leuk vindt als hij wat groter en beter uitgerust is.

Update: De fatboy is bij nader inzien toch wel leuk. Je kunt m gebruiken als glijbaan, of er gewoon overheen flopsen. Het is helemaal geweldig als mama je erin gooit. Gieren van het lachen!

Prikjes

Gisteren mochten we weer naar het cb. We zijn weer apk goed gekeurd. 78 cm bij 11,2 kg is precies gemiddeld volgens de curve. Ontwikkeling is ook prima. Blokjes gingen moeiteloos in en uit het doosje. Ogentest was ook goed. Beetje vreemd dat er een rood soldaatje(?) op het lichtje zat geplakt. Zou de landmacht proberen om kindjes van 14 maanden te recruteren?
En toen kreeg hij twee prikken. Bof, Mazelen en Rode hond in zijn arm en Meningokokken in zijn been. Kind in de houdgreep. Ik dacht nog: kan dat niet anders.. een beetje vriendelijker ofzo? Later begreep ik waarom. Meneer was het er niet mee eens. Woest was ie. En ik had 'm nog zo gewaarschuwd. Gelukkig was hij ook snel weer gekalmeerd. Veel last heeft hij er verder niet van, maar dat kan nog komen tot 6 dagen na de prik.
Hij was vandaag na het kinderdagverblijf erg moe. Te moe om nog 3 kwartier te wachten tot het eten uit de oven kwam. Hij was zeker met zn hoofd in zijn bord in slaap gevallen. Dus hebben we hem na een papfles direct in bedje gestopt. Hoop maar dat hij morgen niet om 5 uur al wakker is..
De volgende keer dat we naar het cb mogen is pas over half jaar. Ik hoefde niet eens meer een afspraak te maken, want we worden opgeroepen. Is hij dan al zo groot? Bevoeven we geen controle meer? Moeten we dan nu maar aanmodderen? Is het zo snel gegaan? Raar idee.

Kiezen

De volgende kies komt door. Onder, links. Vanmorgen zat er 1 puntje, vanmiddag waren het er al 3. Hij heeft er zo'n last van. Kwijlen, niet eten, niet drinken, moeilijk slapen. Arme vent.
Wat doe je er aan behalve bergen chamodent en als hij echt niet kan slapen een pil in zn bil. Papflessen is het enige dat ik er nog in krijg. Warm en makkelijk. Koud drinken hoeft hij helemaal niet en boterhammen worden uitgesmeerd of op de grond gegooid. Avondeten is met drie happen ook helemaal klaar.
Gelukkig duurt het nooit lang. En als hij erdoor is eet hij weer als een bulldozer. Tenminste als er niet direct een volgende kies doorkomt.

Takkenrukker

Wat we niet willen is een klein monster dat de tuin sloopt. Dus leren we hem om lief te zijn voor de plantjes. Men zegt dat je moet praten tegen planten, dus wie weet helpt dit ook..
Vanmorgen zaten we in het zonnetje met koffie, een krantje en een vrolijk flopsende dreumes. Mijn mooie franse geraniums, worstelend om de extreme regen van de afgelopen weken te boven te komen, waren slachtoffer. Enthousiast ging hij ze te lijf.
'Nee mop, niet rukken. Doe maar aaien'. Volgens de boekjes moet je het postief brengen, een alternatief bieden. Ik doe mn best..
Hij draaide zich weer om, riep "aaaah" en aaide vol overgave de plantjes.

Weer gelukt om wat af te leren. Een relatief gemakkelijke overwinning na de veldslag om 'geen aarde eten', 'niet uit de tuinslang drinken' en 'dat hoekje is bah!'

Lekker meegalmen

Eindelijk snap ik waarom vrouwen veranderen in gillende gekken bij de concerten van sommige megasterren. Het gebeurde mij ook..
Robbie Williams gaf gisteren zijn eerste concert in de Arena en het was geweldig! Fantastische sfeer en natuurlijk kon iedereen 90% van het repetoire moeiteloos meezingen. Echte krakers als 'Feel', 'Angels' en 'Rock DJ' galmden door de Arena en waren vast tot in Utrecht te horen.
En als iedereen zo staat te swingen dan doe je gewoon mee. Het is ook heerlijk trouwens: lekker ongestoord meebleren zorgt ervoor dat je even al je dagelijkse beslommeringen vergeet. Totale ontspanning. Natuurlijk had ik me voorgenomen om cool te blijven, maar dan mis je toch de helft. Dus dan tref je je zelf -samen met zus en zwager- aan temidden van een horde gillende wijfen en je valt niet eens op..

Hoewel... we vielen wel degelijk op want we zaten (toevallig) op de perstribune. Erg luxe: een eigen tafeltje (met netwerk en kabel aansluiting) en meer dan voldoende ruimte om lekker te dansen en te bewegen. Alleen spring je wel wat meer in het oog. Dat mocht de pret niet drukken en Mette is zo mogelijk nog gekker dan ik, dus we hebben ons echt uitgeleeft!

Gillen

Leuk dat hij heeft ondekt hoe hoog hij kan gillen, alleen een beetje jammer dat hij dat nu telkens doet als er iets is dat hem niet zint. Gefrustreerd omdat hij nog niet kan zeggen wat hij wil, wijst hij naar zijn drinkfles, boterham of speeltje en doet dan "ieeeeeeee". En hard!
Bovendien wil meneer het liefst op mama's arm de hele dag worden rondgedragen en dan wijst hij naar de plek waar hij naar toe wil en dan mag mama daar naar toe lopen. Bij aankomst heeft hij alweer een nieuwe plek in gedachten en als mama dan niet snel genoeg gaat komt ie: "ieeeeeeeeee!".
Maar mama is gekke gerritje niet... toen het gisteren rond etenstijd de spuigaten uitliep lieten we hem in zijn uppie boven aan de trap achter het hekje zitten. "Fllllipppp! Brullll! Ieeeeeeeeee!" Toen ik hem streng toesprak schrok hij daar zo van dat hij heel zielig begon te huilen. En dat breekt dan weer mn hart.. Ik moest hem wel even knuffelen en kalmeren. de boodschap was wel doorgekomen. Aan tafel was hij heel lief en heeft het de rest van de avond niet meer gedaan.
Helemaal genezen is hij natuurlijk nog niet, want vanmorgen begon hij weer te piepen. Je kunt ook niet verwachten dat hij in 1 keer is genezen. Maar we krijgen het er wel uit.. op den duur.

Bom ontploft

Als je door de straten loopt en je kijkt bij de huiskamers naar binnen dan zie je soms een kamer waar het speelgoed zich tactisch heeft verspreid over alle vierkante meters vloeroppervlak. Zodat het lijkt op een vijandige overname, een coupe.
Mens en muis hebben het huis verlaten en wat rest zijn hopen blokken, autootjes, ficher price en pluche beesten. Soms lijkt het of ze ritmisch bewegen of een parade houden. Alsof ze een feestje geven om te laten zien wie het voor het zeggen heeft, wie er de baas is. Geen levend wezen durft nog naar binnen om een poging te wagen de orde te herstellen. Veel te gevaarlijk, voor je het weet zit je murmelend tussen de vijand op de vloer en kun je alleen nog bellen blazen van je eigen speeksel.
Ik moet nu ingrijpen en de orde in mijn huiskamer herstellen. Voordat mijn leger schoonmaakmiddelen zich aansluit bij de bontgekleurde parade die al bezit heeft genomen van een groot deel van mijn vierkante meters vloeroppervlak.

Bloot meisje in de tuin

Julia had Sander en Dorien meegenomen zodat ze lekker in de tuin kon spelen. Het was heerlijk weer en ze genoot er zichtbaar van. Sander en Dorien ook.
Tristan was uitgeput van Tims verjaardag waar we 's morgens waren geweest en sliep tot laat in de middag. Eenmaal wakker was hij erg vrolijk en wilde vooral Julia graag een kusje geven.

Kinderboerderij

Wat denk je? We hebben hier een kinderboerderij op nog geen tien minuten wandelen. Geitjes kijken is geweldig! en ook een beetje eng. De varkens zijn verbazingwekkend saai als het warm is, maar maakten toch diepe indruk. Verder nog pauwen, eenden, schapen, twee ponys en een ezel. En misschien hebben we nog wat gemist.
De speeltuin was ook leuk, maar jammer van het water in de glijbaan. Wel lekker geschommeld met Pluks in de draagdoek. Hij vond het kennelijk ook ontspannend, want hij viel bijna in slaap. Ik snap het wel want het is ook niet niks als je op een dag ontdekt dat al die dieren uit het boekje echt bestaan.

5.00 uur?

Meneer slaapt door. Als hij geen kiezen krijgt of andere lichamelijke ongemakken kent slaapt hij door.. eindelijk. Maar nu wordt hij veel te vroeg wakker. Te weten: om 05.00 uur. Na een voedinkje lukt het daarna nog om hem een uurtje te laten sudderen, maar dan horen we de opgewekte verhalen uit de kamer naast ons komen. Ik vraag me dan af hoe je in vredesnaam om 06.00 uur 's morgens vrolijk kunt zijn, maar het lijkt wel of hij het heeft uitgevonden.
En dan zo rond de tijd dat de dag normaal gaat beginnen zie je hem afknappen en vertrekt hij vervolgens weer voor een uur of twee naar zijn bed. En ik zit dan natuurlijk al helemaal stijf van de koffie op de bank zodat ik niet meer kan slapen..
Fijn die lange dagen waarop het vroeg licht is! Ik verlang nu alweer naar het lange slapen in de winter, zucht. ;-)

Eerste woordjes

Wat me opvalt is dat leren praten heel geleidelijk gaat. Het is niet dat hij opeens een woord kent en dat dan ook gaat gebruiken. Tristan oefent heel hard, maar meestal gaat het pas echt goed als hij er niet bij stilstaat. Heel spontaan roept hij ka (kast), koeka (koffie), bato (ballon), papa (papa), pata (pasta), wa (wat), wauw (wauw wat een mooie bellenblaas) d-doei (doedoei).
Als ik hem aanspoor om het nog eens te zeggen doet hij heel hard zijn best, maar de b's worden p's en het komt er niet meer zo uit als de eerste keer.
Wat hij wel goed onder de knie heeft is 'dees' (deze) en dan wijzen en hopen dat mama gek genoeg is om je ernaar toe te tillen. Wat natuurlijk niet werkt zolang hij geen mama zegt (het lijkt wel of hij het pertinent weigert)..

Gerepareerd!

Dat waren weer een paar dagen in het ziekenhuis..
Gisteren ging Tristans verband eraf. Heerlijk! Wat een opluchting bij ons allemaal. Ik zat 's avonds echt totaal anders op de bank dan de dag ervoor. Wat doet het veel met je als er iets met je kind is. Hij had er echt last van de laatste paar dagen. Jeuk en zweterig. En toen kreeg hij ook nog 2(!) kiezen. Vind je het gek dat hij last had met slapen..
Maar het is prachtig. Ik vergelijk het maar met plastische chirurgie: je nieuwe neus is na een week ook nog gezwollen, maar na een paar weken zie je er niets meer van. Om de smetplekken van het verband weg te werken mag hij 2 keer per dag in een bad met kamillethee. Werkt fantastisch, ze zijn al bijna weg. Het is nog niet helemaal duidelijk of er geen nieuwe openingen zijn ontstaan. Over 6 weken moeten we terug voor controle en dan weten we of alles echt is gelukt. Nog even spannend dus, maar ik heb vertrouwen.

Roland mocht vandaag naar het ziekenhuis om zijn gips te laten verwijderen. Beetje vage arts die we 4 keer moesten vertellen dat het gips er al 5 weken om zat en dat nieuw gips misschien de arm alleen maar stijver zou maken. Maar hij is nu thuis zonder gips en mag gaan bewegen. Over twee weken weer terug om te kijken of er fysiotherapie nodig is. Hij vindt het nog wel een beetje eng om alles weer te doen. Er zit toch een hoop staal in. Lijkt mij ook een heel raar idee..

Het was een heftige week, maar ik ben zeer opgelucht dat we weer allemaal gezond thuis zijn. We zijn wat littekens en een ervaring rijker, maar de zomer is begonnen en we kunnen weer gaan genieten!

Sponge Bob

Tristan is afgelopen vrijdag geopereerd aan zijn piemeltje. Zijn plasbuis eindigde niet op de normale plaats, maar net iets onder zijn eikeltje. Gelukkig kunnen ze dit tegenwoordig eenvoudig herstellen. Ook zonder operatie functioneerde alles prima, maar cosmetisch is het toch wel prettig als je een normale piemel hebt voor je in de pubertijd komt.
Om 11 uur moesten we in het VU ziekenhuis zijn en om 12.45 ging hij naar de OK. Hij moest onder volledige narcose en ze zijn 3 uur met hem bezig geweest. Wij zaten enorm in de piepzak.. Toen ik bij hem mocht op de uitslaapkamer was hij al bijna weer vrolijk. Om 19.oo uur mocht hij gelukkig weer mee naar huis.
Zijn piem zit nu in een sponsverband dat het zaakje moet beschermen. Hij heeft een slangetje (splint of catheter) waardoor zijn plas komt. Ontlasting en urine moeten gescheiden worden opgevangen ivm ontstekingen en dat gebeurt in twee luiers. De onderste voor de poep en de bovenste voor de plas. Een heel gedoe met verschonen. We zijn overgestapt op vezelarm witbrood want die goeie smeuige poep kruipt overal heen en vooral onder zijn verband en dat kan je moeilijk schoonmaken. Zaakje heeft dan ook al een pittig aroma.. Maar in bad is uit den boze, dus we poedelen een beetje met washandjes en verwijderen de rondzwerfende poep zo goed en zo kwaad als het kan met hulpmiddelen zoals bijv. wattestaafjes.
Het mannetje blijft er gelukkig vrolijk onder. Hoewel je soms ziet dat hij baalt van die prop tussen zijn benen. Hij beweegt zich moeilijk en het begint nu natuurlijk ook enorm te jeuken. Bovendien is het 1 grote smetplek aan het worden...
Donderdag mag alles eraf en dan weten we of de operatie echt is geslaagd. Ik ben heel benieuwd. Dan gaan we snel werken aan het genezen van de smetplekken en natuurlijk zo snel mogelijk weken in bad. Gelukkig wordt het mooi weer, zodat hij lekker in zijn blootje in de tuin kan. Zon help ons de smetplekken te genezen!
Ik hoop erg dat alles oke is, want dit wil ik mn mannetje niet nog eens aandoen..